Jak wytłumaczyć bycie bezrobotną przez prawie dwa lata z powodu nieleczonej depresji

Inne odpowiedzi wskazywały na to, że w Stanach Zjednoczonych nielegalna jest dyskryminacja ze względu na kwestie medyczne, takie jak depresja, ale tak jest w przypadku pracodawców. Przełomową stroną tego jest to, że o ile na pewno legalnie jest ujawnić swój stan zdrowia, o tyle jeśli nie prosisz o zakwaterowanie jest to nierozsądne - nierozsądne dla ciebie i uciążliwe dla twojego przyszłego pracodawcy.

Widziałem wiele życiorysów z dużymi lukami i zawsze chcę wiedzieć, dlaczego tam są. Ale nie potrzebuję szczegółów, chyba że są one bezpośrednio, zawodowo istotne. Kiedy luka jest wyjaśniona jako kwestia medyczna, jedyną rzeczą, którą ja i moi koledzy z pracy chcą wiedzieć jest to: Czy to już koniec? Czy jesteście gotowi do pracy teraz? Nie tylko nie dbamy o to, co to był za problem medyczny, ale często nie chcemy, by ta wiedza była nam potrzebna - jeśli nam powiesz, a my cię nie zatrudnimy, być może będziemy musieli wykonać dodatkową pracę, by udowodnić, że to nie było dyskryminujące. Nie stawiaj na tym stanowisku kogoś, kto, jak masz nadzieję, będzie twoim współpracownikiem.

Tak więc, wyjaśniasz tę lukę jako zajmowanie się “problemem medycznym, teraz rozwiązanym” i zostawiasz ją na tym stanowisku. Nie muszą, ani nie chcą, wiedzieć więcej. I absolutnie nie kłamać na temat pracy kontraktowej; kłamanie na temat swojego doświadczenia jest oszustwem i jest generalnie przestępstwem zwalniającym, gdy zostanie odkryte.

To niefortunna rzeczywistość, że we współczesnym społeczeństwie amerykańskim istnieje nieporozumienie i piętno związane z depresją i innymi chorobami psychicznymi. … Więc, mogę zrozumieć niechęć do dyskusji o tej sytuacji.

Jak odpowiedź klonu wskazuje, ogólnie rzecz biorąc, pracodawcy w Stanach Zjednoczonych nie powinni dyskryminować cię z powodów medycznych. To nie znaczy, że to się nie stanie. Kiedy tak się dzieje, możesz nigdy nie być pewien, że tak właśnie się stało i trudno jest udowodnić to w sądzie, jeśli podejrzewasz. Co więcej, może nie warto iść do sądu: […] Poniżej znajduje się kilka opcji, o których pomyślałam, że możesz skorzystać, jeśli zostaniesz poproszona:

Ujawnienie pełne

Powiedz rozmówcy, że cierpisz na depresję i nie możesz pracować. Powiedz mu również, że otrzymałeś/aś leczenie i jesteś w stanie teraz pracować. […] […] […] […] […] […] […] […] […]

De Amerikaanse economie (en men zou de cultuur in het algemeen kunnen beargumenteren) is een zero-sum game. Het is een spel van winnaars en verliezers. Terwijl het tegen de ADA (Americans with Disabilities Act) is om potentiële kandidaten te discrimineren vanwege een medische aandoening als depressie, is dit een vrij gangbare praktijk omdat het zo moeilijk te bewijzen is.

Ik heb last van gegeneraliseerde angststoornissen en krijg af en toe vlagen van paniekaanvallen waarbij ik meestal niet in staat ben om de functies van een baan uit te voeren. Ik zou kunnen proberen om speciale accommodaties van mijn baas te zoeken als ik een paniekaanval onderga, maar ik probeer dit meestal geheim te houden omdat een ding om me zorgen over te maken zou zijn als mijn baas besluit dat ik een verplichting ben en dan op zoek gaan naar een zondebok reden om me te ontslaan. Die lijn van denken zou eigenlijk kunnen worden beïnvloed door angst en paranoia, maar ik geloof dit en probeer te lijden van de klok als het mogelijk is.

In uw specifieke geval, hoewel de grotere reden dat je misschien moeite hebt met het vinden van een (goede) baan is dat je niet lijkt te hebben geen formele opleiding buiten je GED, en dat snijdt je baan vooruitzichten bijna in de helft. Neem de dingen in perspectief, je bent pas 20 jaar oud, geen enkele werkgever zou je beoordelen op het feit dat je geen vaste baan hebt, je was waarschijnlijk nog een kind toen je fulltime begon te werken. Gebruik deze kans om naar de universiteit of een gemeenschapsschool te gaan, of een online school en verdien een diploma. Wanneer je van school komt zal er een enorme rijkdom aan mogelijkheden op je wachten.

Het komt erop neer dat ik denk dat het houden van je persoonlijke demonen privé de beste keuze is voor je eigen bestwil totdat het absoluut noodzakelijk wordt om het uit te leggen aan je baas na het feit.

Nie przejmuj się tą luką w zatrudnieniu. Nadal jesteś w wieku, w którym można spodziewać się luk w zatrudnieniu.

Istnieją już pewne dobre odpowiedzi, więc reszta nie odpowiada na Twoje pytanie, ale są to słowa rady z mojego własnego doświadczenia.

Zajmij się najpierw swoją depresją. Bądź na solidnych podstawach przed dodaniem stresu związanego z pracą. Czy Twoja społeczność ma organizację, która pomaga osobom z depresją przygotować się ponownie do pracy, szkoły, itp. Twój zakład opieki zdrowotnej powinien mieć informacje o takich organizacjach. Mogą one pomóc w przygotowaniu życiorysu, przećwiczeniu rozmów kwalifikacyjnych, realizacji celów i wszystkich innych rzeczy. Twoją pierwszą pracą jest dbanie o Twoje zdrowie.

Nie musisz nic mówić o swoim stanie zdrowia. W USA zdecydowanie istnieje piętno na zdrowiu psychicznym, więc lepiej się nim nie dzielić. Nie jest to coś, o czym należy wspominać pracodawcy lub współpracownikom. Twój stan zdrowia to nie twoja sprawa, tylko twoja i tych, z którymi zdecydujesz się dzielić.

Dla każdego, kto jest zatrudniony, jeśli z jakiegokolwiek powodu musisz iść na zwolnienie lekarskie, powinieneś współpracować z działem kadr, aby zająć się ustaleniami i postępować zgodnie z ich wskazówkami.

Mówiąc z doświadczenia, lepiej jest stawić czoła utracie pracy na wczesnym etapie życia, ponieważ to przygotuje cię do kolejnej utraty pracy. Moje pierwsze zwolnienie przyszło, gdy miałem 20 lat i nienawidziłem tego czasu, byłem bardzo zgorzkniały, przygnębiony i przygnębiony. Minęły miesiące, zanim poradziłem sobie z tym nawet po tym, jak dostałem następną pracę. Kiedy 10 lat później przyszedł czas kolejnego zwolnienia, mogłem sobie z tym poradzić o wiele lepiej, ponieważ nauczyłem się, że to może się zdarzyć każdemu i nie byłem przez to głupi. Szybko wróciłem do domu, bo wiedziałem, że to nie koniec świata, ani osąd o mnie jako o człowieku. Nauczyłem się również, że dobrze jest zawsze aktualizować swoje CV, wiedzieć, jakie umiejętności są potrzebne w mojej branży i mieć fundusz awaryjny, aby płacić rachunki.

I’m pushing 50 teraz, a niektórzy z moich przyjaciół, którzy są w różnych dziedzinach, doświadczyli pierwszego zwolnienia z powodu upadku w gospodarce. Nie wiedzą, co robić i przechodzą przez wszystko, przez co przeszedłem, w tym przez depresję, i widzę, że mają z tym o wiele trudniejszy okres niż ja. Myśleli, że nigdy im się to nie przytrafi i nie byli na to przygotowani emocjonalnie ani finansowo.

Proste: nie mów, że masz depresję. Po prostu powiedz, że wziąłeś wolne, żeby popracować nad swoimi osobistymi hobby. Zmień to na pozytywne. Jest to pytanie o to, jak bardzo chcesz być blisko sytuacji osobistej/medycznej, a jak bardzo chcesz być taktowny. Proponuję takt zamiast całkowitego wyjścia z sytuacji, ponieważ (a) nie ma prawnego obowiązku ujawniania historii choroby; (b) w ciągu tych dwóch lat na pewno pracowałeś nad swoim osobistym hobby, prawda? Skup się więc na pozytywnych rzeczach, które zrobiłeś w ciągu tych dwóch lat. Każda rada dotycząca wywiadu mówi ci, żebyś skupiał się na pozytywnych, a nie negatywnych rzeczach. Więc po prostu zastosuj tę poradę również do tej sytuacji.

Uważam, że ujawnienie natury pańskiej choroby jest ogromnym błędem. Wspomina pan, że jest to mały przemysł, a takie informacje zazwyczaj unoszą się w powietrzu, gdy już tam są. Nie wierz przez minutę, że ludzie, z którymi przeprowadzasz rozmowy lub dla których pracujesz, są ponad plotkami. Nie musisz tego śledzić przez resztę swojej kariery. Po prostu powiedz o urlopie medycznym i trzymaj się tego. To płaczliwy SHAME jak choroba psychiczna jest takim piętnem w USA, ale musimy być realistami. Powiedzenie komuś, że to stawia cię w niekorzystnej sytuacji.