2014-03-26 07:57:37 +0000 2014-03-26 07:57:37 +0000
2
2

Jak zareagować na pytanie szefa o powód zwolnienia lekarskiego

Załóżmy, że pracownik A jest na zwolnieniu lekarskim. W jego/jej firmie normalne jest, aby jak najszybciej zadzwonić i powiadomić o chorobie.

Jednak zawsze trzeba porozmawiać bezpośrednio z szefem, który pyta o powód zwolnienia lekarskiego. Nie ma sposobu, aby zmusić A do odpowiedzi na to pytanie. A może po prostu odmówić i zmierzyć się z konsekwencjami.

Pytanie brzmi: Co byłoby dobrą odpowiedzią/reakcją na to pytanie, wiedząc, że nie trzeba odpowiadać?

Wymyśliłam coś w stylu “Byłam u lekarza i wypisał mnie z pracy i za tydzień będę zdrowa”. Ale to może prowadzić do kolejnych pytań, na które nie jest się przygotowanym.

Odpowiedzi (3)

18
18
18
2014-03-26 08:07:41 +0000

Odłóżmy na bok prawo na jedną chwilę (które będzie się różnić w zależności od kraju) i spójrzmy na to z innego punktu widzenia.

Dlaczego twój szef pyta, co z tobą nie tak?

  • Zależy im na tobie i chcą się upewnić, że nic ci nie jest?
  • Muszą wiedzieć, jak długo będziesz wolny, żeby mogli zaplanować twoją nieobecność?
  • Są wścibscy i chcą się tylko wścibscy?
  • Szukają wymówki, żeby cię zwolnić?

Zwykle wystarczy powiedzieć coś w rodzaju “to sprawa osobista, o której nie czuję się komfortowo dyskutując - wrócę w czwartek. ”

Jeśli ufasz swojemu szefowi - i jeśli przeczytałeś/przeczytałaś/przeczytałaś/przeczytałaś wskazówki dotyczące zwolnień lekarskich w swojej firmie - możesz powiedzieć im o naturze swojej choroby i o tym, czy myślisz, że będziesz potrzebował więcej czasu wolnego w przyszłości.

Ogólnie rzecz biorąc, nie musisz mówić swojemu szefowi, dlaczego masz wolne - chociaż być może będziesz musiał podzielić się notatką od lekarza ze swoim działem HR.

Jeśli Twój szef nie przestaje, warto porozmawiać z jego szefem lub działem HR, aby przypomniał mu o prawie / polityce firmy dotyczącej wypytywania pracowników o sprawy medyczne.

6
6
6
2014-03-26 14:06:46 +0000

Aby zbudować na ta odpowiedź

dodałbym możliwy powód #5 do jego listy: To tylko rutynowe, kurtuazyjne pytanie, to znaczy, że chcą TŁUMACZYĆ się, jakby byli tobą zainteresowani i dbali o ciebie, nawet jeśli naprawdę nie są. Ludzie często udają, że z grzeczności interesują się twoimi problemami. Jakbyś powiedział: “Mój ojciec zmarł wczoraj”, ludzie powiedzą: “Oh, tak mi przykro z powodu twojej straty”. Czy naprawdę im zależy? Często nie. Ale grzecznie jest udawać. Wolałabyś, gdybyś powiedziała komuś, że twój ojciec zmarł, a oni powiedzieli, “Więc dlaczego miałoby mnie to obchodzić? On nie był moim ojcem” ?

I powód #6: Podejrzewają, że nie jesteś naprawdę chory i biorą wolne, aby szukać innej pracy, albo grać w golfa, czy cokolwiek.

Jak często dzwonisz do chorego, zwłaszcza w porównaniu z innymi pracownikami w Twojej firmie? Jeśli pracujesz tam od 5 lat i jest to pierwszy raz, kiedy jesteś chory, wątpię, aby ktokolwiek myślał o zwolnieniu cię z tego powodu. Jeśli dzwonisz do chorego dwa razy w tygodniu, firma może się zastanawiać, czy jesteś naprawdę chory lub czy po prostu nie masz ochoty przychodzić do pracy.

Jaka jest polityka zdrowotna Twojej firmy? W niektórych firmach, pracownicy mają prawo do określonej liczby płatnych dni chorobowych w roku. W takim przypadku, tak długo jak jesteś w granicach limitu, nie powinno być żadnych problemów. Inne firmy nie mają określonej liczby dni chorobowych. W takim przypadku możesz nie wiedzieć, czy ilość czasu spędzonego na zwolnieniu lekarskim jest rozsądna czy nie.

Dlaczego nie chcesz odpowiedzieć? Nie biorę wielu dni chorobowych - nie brałem jednego od kilku lat - ale kiedy to robię, zazwyczaj dzwonię lub wysyłam maile i podaję skrócony powód, jak “złamałem kostkę” lub “to tylko przeziębienie lub grypa, powinienem być lepszy w ciągu dnia lub dwóch”. Przypuszczam, że istnieją choroby, które mogą być żenujące - wchodzisz na odwyk narkotykowy lub masz chorobę przenoszoną drogą płciową lub jakąś inną. W takim przypadku mógłbyś po prostu podać jakieś ogólne wyjaśnienie, na przykład “Nie jestem pewien, co to jest. Jestem słaby i wymiotuję. Miejmy nadzieję, że lekarz może coś dla mnie zrobić”, albo coś w tym stylu.

Czy to znaczy, że naprawdę nie jesteś wcale chory i używasz czasu chorobowego, żeby dostać wolny dzień? Jeśli tak, to nie rób tego. Na pewno masz kilka dni urlopu lub dni osobistych, które mógłbyś wykorzystać na okazjonalne “po prostu nie miałeś ochoty dzisiaj pracować”.

Miałem pracę, w której regułą było, że choroba trwa dłużej niż dzień lub dwa, miałeś przedstawić oświadczenie od lekarza. Nie wiem, gdzie mieszkasz ani jakie są praktyki, ale gdzie ja mieszkałam i pracowałam - w Ohio i Michigan w USA - lekarze mają dość standardowy arkusz z powszechnymi diagnozami i procedurami, więc mogą po prostu okrążać wszystko, co jest istotne i wysyłać go do firmy ubezpieczeniowej. Pracownicy często po prostu przekazują tę kartotekę pracodawcy. Tak czy inaczej, chodzi mi o to, że to daje diagnozę, więc w tym momencie szef i tak będzie wiedział, jaki był problem.

Byłbym niechętny do ostrej odmowy odpowiedzi na pytanie, aby powiedzieć: “Nie masz prawa mnie o to pytać” lub niektóre takie. Nawet jeśli to prawda, po co robić z tego argument, skoro szef może być po prostu grzeczny? Są chwile, kiedy trzeba bronić swoich praw, kiedy jest się atakowanym, ale nie ma nic do zyskania, gdy niewinne pytanie zamienia się w walkę.

0
0
0
2016-01-23 23:00:46 +0000

Zazwyczaj, gdy jesteś chory, dzwonisz, aby poinformować ludzi, że nie przyjdziesz do pracy, i będziesz musiał załatwić pewne formalności, takie jak zwolnienie lekarskie, cokolwiek jest właściwe. Dobrze by było, gdybyś został poinformowany z wyprzedzeniem i wiedział do kogo zadzwonić i co robić, ale w normalnej firmie zadzwoniłbyś albo do swojego menedżera, albo do kogoś z działu kadr i powiedziałby ci co masz robić.

Teraz ta firma ma zasadę, że każdy musi porozmawiać bezpośrednio z szefem, który pyta o powód zwolnienia lekarskiego. To niezwykłe. Może w medycznym centrum badawczym zrozumiałbym to (szefowi nie przeszkadza złamana noga, ale nie chce, żebyś był w pobliżu, jeśli masz jakieś zakażenie). Jeśli ludzie będą się o ciebie troszczyć, będą pytać, a to może dotyczyć na przykład twojego menedżera. Ale to jest ogólna zasada dotycząca wszystkich, więc nie chodzi tu o troskliwego szefa.

Zakładam, że szef chce wiedzieć, bo nie do końca ufa pracownikom. A może nie chce zatrudniać ludzi, którzy znowu zachorują. Jeśli tak nie jest w przypadku twojego szefa, zignoruj tę odpowiedź. Zakładamy więc, że istnieje powszechna nieufność, która tworzy niekomfortowe środowisko pracy. Jeśli twoja choroba jest naprawdę kacem w poniedziałek, prawdopodobnie najlepiej pić mniej w niedzielę. W przeciwnym razie, chcesz udzielić odpowiedzi, która nie zwiększy nieufności. Będziesz również chciał udzielić odpowiedzi, która nie będzie wskazywała na to, że niedługo znów zachorujesz, jeśli uważasz, że to czyni Twoją pracę niebezpieczną.

“Nie masz prawa mnie pytać” jest absolutnie prawdziwe, ale nie pomoże Ci, wręcz przeciwnie, więc nie mów tak. Jeśli mówienie prawdy nie zaszkodzi ci ani nie wprowadzi cię w zakłopotanie, równie dobrze możesz to powiedzieć. Jeśli prawda jest wstydliwa, możesz powiedzieć, że jest to naprawdę osobista rzecz, o której nie chciałbyś mówić. Jeśli moje założenia na temat szefa są poprawne, to byłoby to do przyjęcia i powinno być zaakceptowane jako odpowiedź.

A jeśli jest to coś innego: Sprawiać wrażenie, że problem jest czymś, co jest żenujące i czego nie chciałbyś, aby ludzie wiedzieli, to prawdopodobnie najlepsza droga. Myślę, że to jest lepsze niż bycie niejasnym i wymykającym się. Byłoby dość trudno i prawdopodobnie nielegalne dla twojego szefa, aby dowiedzieć się, jaki jest prawdziwy powód, jeśli nie chcesz, aby on lub ona wiedzieli. W niektórych krajach odpowiedź kłamstwem na nielegalne pytanie nie może być w żaden sposób skierowana przeciwko tobie. W innych miejscach pytanie jest nadal nielegalne, a ty nie musisz mieć złego sumienia za udzielenie mylącej odpowiedzi.

Pytania pokrewne

19
11
19
10
6