Jak mogę profesjonalnie współpracować z koleżankami i kolegami, których wygląd rozprasza mnie?

Wiem, jak się czujesz; ja również pochodzę ze środowiska wiejskiego i tradycyjnego i przeszedłem przez to kilka lat temu. Oto kilka rzeczy, które chciałbym, aby ktoś mi powiedział:

1. Te kobiety nie ubierają się w ten sposób, aby celowo cię rozpraszać. Kobiety ubierają się w ten sposób z różnych powodów, z których żaden nie ma z tobą nic wspólnego.
2. Z czasem staniesz się znieczulona. W ciągu 3 do 6 miesięcy przekonasz się, że te same stroje nie rozpraszają Cię tak bardzo i mieszanie się stanie się o wiele łatwiejsze, więc do tego czasu postaraj się być cierpliwa.

Ważną rzeczą jest, abyś przez cały czas zachowywała się z szacunkiem i profesjonalnie, a Ty przez to przejdziesz. Cokolwiek zrobisz, nie powiem nikomu, a zwłaszcza twojemu szefowi czy zaangażowanym kobietom. Ujawnienie, że masz tradycyjne tło i nie jesteś przyzwyczajony do czegoś głównego nurtu może cię tylko zranić (jak jad na tym wątku) i nie zrobi nic, aby złagodzić problem.

Sama nie doświadczyłam takiego problemu, ale fakt, że osoba pytająca próbuje się zatrzymać i trudno ją znaleźć, przypomina mi o zaskakującym, ale ugruntowanym odkryciu w psychologii , że im bardziej świadomie starasz się nie o czymś myśleć, tym bardziej się o tym zastanawiasz** i tym większym się to staje. Myślę, że to jest część problemu i może wyjaśnić dlaczego pytającemu trudniej jest się z tym uporać niż Rayowi.

Klasyczny przykład eksperymentalny jest następujący: jeśli powiesz połowie grupy ludzi aby wyobrazili sobie niedźwiedzia polarnego (białego niedźwiedzia), a połowie aby nie wyobrazili sobie niedźwiedzia polarnego, grupa ta świadomie próbuje _nie wyobrazić sobie niedźwiedzia, że ma obraz tego niedźwiedzia bliższy umysłowi niż ludzie, którzy go sobie wyobrażają. Rozpoznają one białego niedźwiedzia szybciej niż druga grupa i są bardziej rozproszone obrazami białego niedźwiedzia niż druga grupa.

Ma to sens, gdy myślisz o wysiłku związanym z egzekwowaniem takiego mentalnego tabu jak ten.

Im bardziej osoba pytająca stara się nie zauważyć sukienki swoich kolegów, tym bardziej ją zauważa.

Jak sobie z tym poradzić? Myślę, że wzmacnia to ważny, subtelny szczegół w odpowiedzi Raya. Ray nie poradził sobie z tym problemem, starając się świadomie nie zauważać go więcej - poradził sobie z nim, skupiając się na innych rzeczach, takich jak cele zawodowe, (powoli) relaksując się i po prostu przyzwyczajając się do tego, że w tym kontekście jest to normalne. Wtedy już go nie zauważył.

Świadoma walka z nim doprowadzi Cię do tego, że będziesz o nim więcej myśleć, bardziej się o nim martwić, bardziej się go bać i w rezultacie, bardziej go zauważać.

Ludzie są prawdopodobnie najbardziej przystosowanym gatunkiem na ziemi. Jesteśmy bardzo dobrzy w przyzwyczajaniu się do zmieniających się norm - z wyjątkiem, gdy ustalamy coś i komplikujemy to.

Pozwól swojemu mózgowi robić to, w czym jest dobry, nie wchodząc mu w drogę i tak jak w przypadku Ray'a, szybko przestanie rozpraszać uwagę.

• *

Nigdy nie miałem takiego konkretnego problemu, ale wszyscy znaleźliśmy się w sytuacji, w której próba nie zauważenia czegoś, co masz ignorować w miejscu pracy, doprowadziła do tego, że stałeś się niezręcznie niezdolny do myślenia o niczym innym - i im trudniej z tym walczyć, tym gorzej. Kilka bardziej powszechnych przykładów:

• Próba zignorowania dziwacznego nawyku kolegi, złapania wyrażenia lub śmiechu, który tylko Ty uważasz za irytujący
• Próba nie myślenia o tej skandalicznej plotce, którą usłyszałeś o koleżance podczas rozmowy o interesach z nią
• Próba nie zauważenia rozpraszającej uwagi skazy, plamy, Włosy z nosa, blizna, plama, rozpięta mucha, oczywista peruka, niedopasowane skarpetki, koszula schowana w bieliźnie, nieoczekiwany tatuaż, ciekawa blizna itp. podczas gdy ktoś daje ważną rozmowę

Wszystkie te rzeczy pogarszają się im bardziej walczysz z nimi i tym bardziej pozwalasz im dotrzeć do Ciebie.

Myślę, że pytający w zasadzie doświadcza tego, ale w epickiej skali, przez cały dzień, każdego dnia.

Nie przestaniesz, dopóki się nie zrelaksują, nie przestaniesz się martwić, walczyć i bać, i nie pozwolisz, aby ich uwagę zajęły ważniejsze rzeczy, dopóki się do tego nie przyzwyczają.

Nie przestaniesz zauważać niezwykłego akcentu mówcy myśląc “Muszę przestać zauważać niezwykły akcent tego mówcy”. Zatrzymujesz go myśląc “Ten mówca mówi o [x]”. To jest istotne dla mojej pracy" i skupienie się na sprawie. To samo dotyczy każdego źródła rozproszenia uwagi.

• *

Jeśli trudno jest przestać o tym myśleć, ponieważ jesteś naprawdę przekonany, że ich strój jest “uwodzicielski”, może to pomóc w rozwiązaniu tego kulturowego nieporozumienia:

• Intencje z pewnością nie są uwodzicielskie. Większość ludzi (mężczyzn i kobiet) unika nawiązywania związków lub znajomości w miejscu pracy. Bardzo szybko stają się oni bardzo niezręczni. Ludzie (mężczyzna i kobieta) starają się dobrze wyglądać w pracy, ponieważ oczekuje się, że ambitni profesjonaliści “dołożą starań”, aby “zrobić dobre wrażenie”, ubierając się mądrze i rozsądnie modnie.
• Jednym ze szczegółów, do którego nie jesteś przyzwyczajony, jest ciasny strój, który pokazuje kształt ciała użytkownika. W zachodniej odzieży biznesowej, zarówno dla kobiet, jak i dla mężczyzn, dokładne dopasowanie jest uważane za inteligentne, a workowatość za niechlujną. Najwyższym poziomem inteligencji jest dopasowany garnitur (lub sukienka), który idealnie pasuje do Twoich dokładnych wymiarów. Jeśli ktoś nosi strój, który jest bardzo dobrze dopasowany, nie chodzi o jego kształt ciała, ale o profesjonalne cechy, takie jak spryt, schludność, precyzja, kontrola.
• Ludzie również chcą czuć się komfortowo - a to obejmuje również poczucie, że niezależnie od poziomu kobiecości lub męskości, w którym dana osoba czuje się najbardziej komfortowo. Być może detale, które Cię rozpraszają, są po prostu wybierane tak, aby elegancki, ale nijaki strój czuł się bardziej kobieco.

I proszę nie rób tego, co sugerowały niektóre osoby, co ma na celu uniknięcie rozmowy lub pracy z osobami, które Cię osobiście rozpraszają.

Po pierwsze, jest to niesprawiedliwe w stosunku do nich, i niesprawiedliwe w stosunku do Twoich pracodawców, jeśli nie komunikujesz się z odpowiednimi lub ważnymi osobami w swoich projektach z powodów osobistych.

Po drugie, ukrywanie się przed jakimikolwiek osobistymi problemami, ukrywanie się przed nimi lub ich rozlewanie pozwala im się rozkwitać i czuć się o wiele gorzej, niż to konieczne.

Jesteś profesjonalistą. Możesz odzyskać koncentrację na pracy, gdy np. głód lub nudę rozpraszają Cię, a także gdy inne ciekawostki (np. interesujące pytania SE) rozpraszają Cię. To samo możesz zrobić z tym samym.

Zasadniczo masz dwie opcje:

• Możesz żyć z dyskomfortem
• Możesz dostosować się do środowiska pracy

Jednakże, podczas gdy konkretnie pytasz o sposoby zmiany sytuacji bez żadnych zewnętrznych zmian, warto przyjrzeć się dwóm innym opcjom:

• Możesz poprosić o zmianę kodu ubioru
• Możesz znaleźć lepsze środowisko pracy

Żyj z dyskomfortem

Już teraz żyjesz z dyskomfortem. Wiesz, jakie to uczucie, a jeśli nie zamierzasz zmieniać siebie, swojego otoczenia lub pracy, to jest to domyślne. Możesz to robić dalej - być może praca jest szczególnie przydatna z punktu widzenia kariery zawodowej, lub połączenia sieciowe, które budujesz, są cenne, lub oczekujesz zmiany pracy w krótkim czasie. Nie jest to zły wybór, szczególnie w krótkim okresie czasu.

Dostosuj się do środowiska pracy

Jak zauważyli inni, zmiana Twoich osobistych wartości i standardu jest opcją. Zanurzając się w tym nowym środowisku i znieczulając się z czasem, powinieneś być w stanie w dużej mierze dostosować się do tego, że nie będzie to już Cię rozpraszać. Ludzie są bardzo plastyczni i adaptacyjni, więc jeśli twoje obawy są kulturowe, a ty nie masz nic przeciwko zmianie, to prawdopodobnie jest to najłatwiejsza droga. Zauważ, że posiadanie szczególnie niskich standardów pozwoli Ci na pracę w wielu środowiskach, podczas gdy wymaganie wysokich standardów od osób z otoczenia ograniczy Twoje możliwości zatrudnienia w przyszłości.

Poproś o zmianę dress code'u

Jedną z opcji, którą masz, jest sprawdzenie, czy istnieją sposoby na zmianę środowiska pracy, aby zaoferować mniej rozpraszania uwagi. Jeśli współpracownik grał muzykę zbyt głośno lub przeklinał głośno i często, a te rzeczy wyciągnęły cię z twojej strefy, uniemożliwiając ci pracę tak dobrze, jak byś chciał, łatwo jest przeprowadzić dyskusję z działem HR lub twoim przełożonym, aby sprawdzić, czy te czynniki rozpraszające mogą zostać złagodzone. Zamiast mgławicowo mówić: “Ich sukienka i garderoba wydają się być uwodzicielskie”, powinieneś skupić się na konkretnych wynikach biznesowych, jakie osiągnąłby strój zawodowy. Na przykład jeden z artykułów zwraca uwagę :

Prawie jedna czwarta respondentów stwierdziła, że kodeksy ubioru w ich miejscach pracy są zbyt łagodne. Czytelnicy opowiedzieli nam przerażające historie z niskimi krojami topów, rozerwanymi dżinsami, sandałami i odsłoniętymi tatuażami oraz piercingami na ciele, które uznali za nieodpowiednie w biurowej scenerii.

Jedna z respondentek wypowiedziała ostrzeżenie i powiedziała: “Wypuściliśmy jedną instancję i zanim się zorientowaliśmy, wszyscy byli w japonkach i rozciągniętych spodniach”.

“Wierzę, że ludzie, którzy ubierają się profesjonalnie, mają tendencję do bycia bardziej profesjonalnymi w tej pracy,” powiedział. “Ubieranie się w dżinsy i koszulkę nie emanuje profesjonalizmem, zwłaszcza gdy siedzisz w pobliżu kierownika ubranego w garnitur.”

Przyznaj, że prawdopodobnie nie jesteś sama w tym uczuciu. Niezależnie od tego, czy pochodzisz z obszaru wiejskiego o konserwatywnych wartościach, czy też z miasta na plaży, gdzie wszędzie jest goła skóra, możesz nadal czuć się niekomfortowo z aspektami ubioru i stylu innych osób w kontekście swojego środowiska pracy. Zamiast podawać to do własnego gustu i ignorować własne uczucia lub pozwalać innym zniechęcać się do wyrażania swoich uczuć i dyskomfortu, zdrowe i warte odkrycia są te rzeczy otwarcie. Możesz być zdziwiony, że inni - nawet ci, których uważasz za nieodpowiednio ubranych - zgadzają się z tobą i wolą bardziej profesjonalne środowisko. Posiadanie nieograniczonego środowiska może prowadzić do obniżenia morale i większego stresu, obniżając wydajność pracowników. W najlepszym interesie Twojej firmy jest zapewnienie środowiska wolnego od czynników rozpraszających uwagę, ale mogą to zrobić tylko wtedy, gdy wiedzą o tym, co ich rozprasza.

Sposób, w jaki podchodzisz do zachęcania firmy do przyjęcia polityki dotyczącej dress code'u lub wzmocnienia istniejącej polityki, jest jednak znacznie bardziej złożoną kwestią. Zapytaj, czy chcesz poznać tę opcję.

Znajdź lepsze środowisko pracy

Na koniec, może być Ci łatwiej po prostu znaleźć pracę, która jest bardziej zgodna z Twoimi potrzebami. Spędzasz w niej znaczną część swojego życia. Istnieje wiele, wiele firm, które mają profesjonalne standardy odzieży biznesowej, i podczas gdy Ty ograniczasz swoje opcje czyniąc to wymaganiem w poszukiwaniu pracy, stanowiska te istnieją. Zachowaj tę pracę, podczas gdy Ty szukasz, nie spiesz się, a w końcu znajdziesz stanowisko, które lepiej odpowiada Twoim potrzebom i mniej rozprasza Twoją uwagę, pozwalając Ci pracować bardziej komfortowo i produktywnie.

Przed ustaleniem, jak sobie z tym poradzić, należy ustalić, czy sposób ubierania się kobiet jest odpowiedni zgodnie z kodeksem ubioru firmy.

Jeśli ubierają się one w sposób, który firma uważa za odpowiedni, należy albo dostosować się do niego, albo udać się do innej firmy. Najlepszym sposobem na adaptację jest skupienie się na czymś innym niż ubiór. Po pierwsze, upewnij się, że podczas rozmowy z kobietami patrzysz na ich twarz, a nie na ich ubranie. Mentalnie klasyfikuj je jako “off limits” jak twoja siostra, mama czy ciotki. Wykorzystaj sposób, w jaki radzisz sobie z rozmową z kobietą-krewną (o ile język ciała nie musi być zadowolony) jako wskazówkę, jak rozmawiasz ze swoimi współpracownikami. Jeśli rozmawiasz ze swoją mamą, nie zwracasz szczególnej uwagi na jej ubranie, prawda? Jeśli umieścisz współpracowniczki w tej samej kategorii umysłowej co krewne, będą mniej rozpraszać uwagę.

Następnie skoncentruj się na biznesowych aspektach tego, o czym musisz z nimi rozmawiać. Jeśli jesteś na spotkaniu i rozpraszasz się, zacznij robić pisemne notatki, a potem będziesz patrzeć na gazetę, a nie na nie. Jeśli czujesz się bardziej komfortowo podchodząc do nich drogą elektroniczną, to rób to, aż będziesz mniej rozpraszany. Jedyną rzeczą, która byłaby nieprofesjonalna, byłoby spróbować nie wchodzić w interakcję z nimi, kiedy trzeba. To powoduje przerwy w pracy i nieporozumienia, a także powoduje, że są na Ciebie źli, jeśli nie powiesz im czegoś, co muszą wiedzieć, bo nie chcesz z nimi rozmawiać.

Nie sprawiaj, by poczuli się niezręcznie w zamian, ponieważ to pogorszy całą sytuację. Więc żadnych gapiów, sugestywnych komentarzy, zapraszania na randki czy prób dotyku.

Teraz drugi przypadek to sytuacja, gdy nie spełniają one aktualnych standardów ubioru organizacji. W tym przypadku poproś każdą pojedynczą kobietę, aby nosiła mniej sugestywnych ubrań zgodnie z kodeksem ubierania się pracowników. Bądź bardzo neutralna w swojej prośbie, ale powiedz im, że ten ubiór sprawia, że czujesz się niezręcznie. Jeśli się do tego zastosują, to nie ma problemu. Ale pamiętaj, że molestowanie seksualne może iść w dwie strony. Agresywna kobieta może zdecydować się na to, by uczynić cię jeszcze bardziej niewygodną. Jeśli nie ubierają się zgodnie ze standardami firmy i odmawiają zmiany na grzeczne życzenie, to jest to molestowanie.

W tym przypadku porozmawiaj z szefem o tym, jak sobie z tym poradzić. Bądź na to ostrożny, nawet jeśli naruszają oni kodeks ubierania się. Jeśli nikt inny nie czuje się niezręcznie, może istnieć niepisany kod, w którym atrakcyjne kobiety nie muszą przestrzegać zasad, a nieatrakcyjne tak. Widziałem to w kilku miejscach, w których pracowałem. Wychowanie go może oznaczać cię jako pruderyjną. Zastanów się więc, jak inni ludzie zdają się o tym myśleć i może porozmawiaj o tym z mentorem, jeśli masz go w pracy. Zdecyduj, czy bycie uważanym za roztropnego wpłynie na twoją zdolność do wykonywania pracy. Nie znając osobowości ludzi, z którymi pracujesz, trudno jest powiedzieć, czy warto o tym mówić, nawet jeśli kobiety naruszają kodeks ubioru. Wystarczy mieć świadomość, że jeśli zdecydujesz się o tym wspomnieć, mogą pojawić się dla Ciebie negatywne konsekwencje w tym, jak są postrzegani przez Twoich współpracowników i współpracowniczki.

Jedna konkretna rzecz, która moim zdaniem nie została wystarczająco uwzględniona, to prawdopodobna różnica w socjalizacji pomiędzy płciami na tle wiejskim/tradycyjnym a kulturą miejską/nowoczesną. Nie jest to nawet kwestia czysto “wiejska” - przynajmniej w Stanach Zjednoczonych bardzo często zdarza się, że mężczyźni “spędzają czas” z mężczyznami, a kobiety “spędzają czas” z kobietami i nie mieszają się ze sobą, dopóki/nie znajdą partnera.

Może to prowadzić do niektórych problemów wymienionych w pytaniu, a mianowicie do tego, że nie czujesz się komfortowo w kontaktach z kobietami, które są ubrane (według jego definicji) nieskromnie, ponieważ nie czujesz się komfortowo w kontaktach społecznych z kobietami w ogóle (i to samo dotyczy kobiet z mężczyznami). Jednak szczególnie w przypadku mężczyzn, w zależności od Twojego wychowania, mężczyźni mogą być przyzwyczajeni do kontaktów z kobietami wyłącznie w środowisku seksualnym - jako randki, potencjalni partnerzy lub w telewizji/filmach.

Może to prowadzić do pewnych trudności w mieszanym miejscu pracy, ponieważ musisz kontaktować się z kobietami w środowisku nieseksualnym, ale nie jesteś do tego przyzwyczajony. Musisz się szkolić w zakresie interakcji z kobietami w taki sposób, aby Twój mózg nie brał pod uwagę ich potencjału jako partnera. Jeśli dasz sobie z tym radę, to ich sukienka nie powinna stanowić zbyt wielkiego problemu.

Jako taka, moja sugestia polegałaby na tym, aby spróbować zaprzyjaźnić się z kilkoma kobietami poza pracą, które nie rozważasz jako potencjalnych partnerów. Spotkaj się z siostrą lub kuzynką i ich przyjaciółmi i porozmawiaj ze swoją krewną z wyprzedzeniem, aby upewnić się, że nie ma żadnych oczekiwań co do partnerstwa. Jeśli to nie wchodzi w grę, spotkaj się w środowisku społecznym, w którym będą obecne obie płci - i nawiąż tam interakcję z ludźmi. Nawet jeśli nie pijesz (ze względu na religię lub po prostu chcesz uniknąć szaleństwa, jak ja), możesz napić się wody sodowej lub gazowanej (najlepiej czegoś, co nie jest oczywiście bezalkoholowe) - po prostu spędzaj czas z ludźmi, a poczujesz się bardziej komfortowo.

Pod koniec dnia nie przejmuj się jednak zbytnio, jeśli to uczucie nigdy całkowicie nie zniknie. Każdy ma dni, w których jest trochę rozkojarzony, a jego oczy zaczynają się ślizgać (w tym kobiety) i dopóki jesteś profesjonalistą w ogóle i nie zrobisz z tego nic wielkiego, nikt inny nie zrobi tego. Kiedy to zinternalizujesz, podejrzewam, że część wewnętrznego dyskomfortu również zniknie (ponieważ może to wynikać z poczucia wstydu i poczucia winy, a także obawy o to, że zostaniesz złapany).

Zabierz to z drogi, żebyś nie musiał się nad tym rozwodzić. Konfrontacja z tym, co jest dla Ciebie niewygodne, jest naprawdę jedynym sposobem na przezwyciężenie problemów, które czujesz.

Istnieje kilka strategii, które możesz wypróbować, w zależności od sytuacji i Twojej wiedzy lub relacji z tymi ludźmi:

• Porozmawiaj z nimi o ubiorze i w związku z tym podnieś go w sposób, który pomoże Ci zrozumieć więcej o ich potrzebie bycia tak ubraną (np. zawsze wydajesz się ubierać bardzo dobrze, gdzie kupujesz swoje ubrania? ).
• Porozmawiaj z nimi o modzie, a nie o samej sukience, tak abyś mogła stopniowo przestawić swoje myślenie z myślenia o niej w sensie fizycznym (jak przykrywa ona ich ciało) na bardziej społeczne (trendy i pomysły w modzie).
• Porozmawiaj z nimi o modzie, a nie o nich (np. poproś o kilka wskazówek dotyczących mody, tak aby mogli nadal rozmawiać o sukience, ale skupić się na czymś, z czym łatwiej sobie poradzić (jak z własnym zmysłem ubioru).