Jak najlepiej poradzić sobie z dzwonieniem w chorym przez pierwszy tydzień?

How bad does this look to your new employer?

I don’t really think this is a big deal at all.

Tell the truth , back up your sick claim with a doctor’s note if possible and carry on. Upewnij się, że rzeczywiście zmawiasz ze swoim menadżerem ( jako że jestem pewien, że brzmisz jak chory** ) jak również wyślij maila.

Jeśli pracodawca nie szanuje twojej uprzejmości i zdrowego rozsądku w nazywaniu chorego i nie zarażaniu biura, prawdopodobnie i tak nie chcesz tam pracować.

Jedną z rzeczy, które mógłbyś zrobić, pożyczyć od Joe'go komentarza na twoje pytanie, jest zapytanie o możliwość wykonania jakiejś lekkiej pracy w domu.

Jak źle to wygląda dla twojego nowego pracodawcy? Czy są rzeczy, które możesz zrobić, aby nie osłabić ich zaufania?

Wygląda to źle tylko wtedy, gdy jesteś bardziej nieśmiały. Ponieważ jesteś tak nowy, Twój menedżer i współpracownicy nie będą mieli wielu punktów danych na temat Ciebie i Twojego zachowania, a Ty chcesz uniknąć uczynienia z tego jednego z nich. Więc co powinieneś zrobić to:

• Bądź świadomy, że żałujesz czasu, w którym musisz zadzwonić do chorego przed lub zaraz po rozpoczęciu
• zakomunikuj to dobrze
• oddaj się odprężeniu

• Postaraj się, aby po powrocie** lub przyjściu do pracy być jak najlepszym i najbardziej profesjonalnym.

• Dbaj o siebie przez kilka następnych tygodni i miesięcy, aby w miarę możliwości zminimalizować ryzyko ponownego zachorowania.

Albo jak Alison Green z Ask A Manager put it :

Na pewno nie jest idealnie być chorym w pierwszym tygodniu pracy, ale czasami zdarzają się takie rzeczy - ludzie dostają stresu, łamią nogę lub mają straszne zatrucie pokarmowe. Nawet tylko w połowie przyzwoici menadżerowie rozumieją, że to może się zdarzyć, a ty nie możesz kontrolować czasu. Kluczem do tego jest stwierdzenie, że jesteś upokorzony, że to się dzieje w pierwszym tygodniu pracy, aby wiedzieli, że nie jesteś w to zamieszany, aby dać do zrozumienia, że to coś w rodzaju strep, a nie tylko wąchania, i aby pokazać swoją etykę pracy po powrocie. Ta ostatnia część jest spowodowana tym, że zmartwienie nie jest “jak oburzające, miała strep swój pierwszy tydzień”, ale raczej “czy jest kimś, kto będzie wołał cały czas?”, ponieważ jeszcze cię nie znają. Musisz tylko przeciwdziałać tym zmartwieniom, kiedy wrócisz.

Jedyną rzeczą, z którą się nie zgadzam, jest to, jak wyraźnie musisz się wypowiadać na temat swojego konkretnego powodu, dla którego zadzwoniłeś w sprawie choroby. To naprawdę nie jest niczyja sprawa i w niektórych przypadkach może wyrządzić więcej szkody niż pożytku. Jeśli na przykład od czasu do czasu cierpisz na ataki migreny, które paraliżują Cię przez kilka dni, istnieje ryzyko, że nie będzie to traktowane poważnie. Ale jeśli czujesz się komfortowo, dzieląc się powodem swojej nieobecności, to dobrze jest to zrobić, ponieważ jak wszyscy menedżerowie mają wścibska smugę i każda choroba, która jest obiektywnie “poważna”, może pomóc uspokoić ludzi co do twojej etyki pracy.

Dzwonię tylko z drugiej strony…

Więc, zatrudniłem tego faceta. Miał się pojawić w poniedziałek 8:00 rano.

W poniedziałek 8:10 rano dzwoni mój telefon, a z słuchawki wychodzi grzechotka śmierci, a potem węszy. Potem wyjaśnia, ale i tak było to dość oczywiste.

Najpierw pomyślałem: jeśli ten facet wejdzie do biura i wyrzuci w powietrze mnóstwo wirusów, wszyscy go złapią i stracimy dwa tygodnie produktywności. Ja też nie chciałem go złapać. Powiedziałem mu, żeby wyzdrowiał, do zobaczenia w przyszłym tygodniu.

Zanotowałem też, że ten facet pewnie ustawił budzik, żeby go obudzić i zadzwonić do mnie ze swojego łóżka, podczas gdy on lepiej by spał. To oznacza odpowiedzialność i nie zgubiłem się na mnie. Kiedy mu się polepszyło i zaczęliśmy pracować razem, okazał się być bardzo kompetentnym pracownikiem.

Bycie chorym zdarza się każdemu, ale to, czy skażesz innych, zależy od ciebie. Pokazanie się do pracy z grypą spowoduje, że firma będzie w gorszej sytuacji, ponieważ większość pracowników zamieni się w zombie na tydzień. Jeżeli Twój przełożony namawia Cię do pracy w czasie choroby lub co gorsza sugeruje, że “lub inaczej”, popełnia błąd, to jest to podręcznikowe złe zarządzanie i powinieneś zanotować, że tak naprawdę nie chcesz z nim pracować. Więc jeśli cię zwolnią, dobrze dla ciebie, uniknąłeś kulki.

Miłego dnia, i poczuj się lepiej.

Wygląda to źle, przynajmniej na krótką metę Jestem menedżerem i właścicielem, a gdybyś zadzwonił w ciągu pierwszego tygodnia, to na pewno “policzyłbyś się z tobą”.

To powiedziawszy, to bardzo, bardzo łatwe do odparcia.

1. Porozmawiaj z działem HR lub swoim menadżerem. Daj im znać. Nawet te stanowiska, które mają politykę 0 tolerancji, najprawdopodobniej zapewniłyby zakwaterowanie, jeśli zostaniesz o to poproszony. Na przykład, mogą cofnąć Twoją datę rozpoczęcia pracy. Pracowałem z firmą, która miała wysoką frekwencję, jako przykład, a oni mieli zasady; Jeśli przegapisz jakikolwiek dzień lub spóźnisz się w ciągu pierwszych 90 dni, to zostaniesz zwolniony z pracy na miejscu i nie będziesz mógł tam pracować nigdy więcej. Ale mieli też polisę, że jeśli ktoś zachoruje w okolicach godziny rozpoczęcia pracy, po prostu przesunie datę rozpoczęcia pracy, aby się do niej dostosować. Dotyczy to również osób rozpoczynających pracę i chorych w ciągu pierwszych 90 dni. Skończyło się na tym, że ludzie, którzy nazywali się “chorymi” zostali zwolnieni, ale legalnie chorzy musieli po prostu ponownie przejść szkolenie. Niektórzy powiedzą, że jest to “zbyt surowe”, ale, hej, to ich towarzystwo. Osobiście cofam datę rozpoczęcia szkolenia, aby ludzie nie musieli korzystać ze swoich dni chorobowych, zanim nawet je otrzymają.

2. Nie spóźnij się. Nie dzwoń w ostatniej sekundzie. Zadzwoń wcześnie, i bądź na czas. Jeśli zadzwonisz w nocy przed, lub pójdziesz do biura (eww) 30 minut przed rozpoczęciem “zmiany”. To naprawdę łagodzi problem. Problemem, jak widzi to kierownik, jest to, że “właśnie zatrudniłem tę osobę, a już nie wiem, gdzie ona jest?” Przykryj to, zajmując się problemem przed czasem.

3. Dostarczyć dowód. Nawet jeśli naprawdę go nie potrzebuję, nie zostawiłbyś mi zbyt wiele miejsca na narzekanie, gdybyś przyniósł lekarzowi notatkę. W rzeczywistości moja odpowiedź byłaby prawdopodobnie bardziej zgodna z hasłem: “Bierzcie co chcecie, po prostu bierzcie to do domu i nie róbcie innym chorym”. Kiedy ktoś przychodzi i mówi: “Jestem chory, nie będę dziś w domu” i wygląda dobrze, brzmi dobrze, pachnie dobrze i nie ma żadnej notatki. Mogę mówić “Do zobaczenia później”, ale w głowie mam “WTF?!”! Jest drugi dzień!“

4. Po tym, jak ci się polepszy, zachowuj się jak najlepiej, nigdy się nie spóźnij i nigdy więcej nie bądź nieobecny przez długi czas. Wiem, że to trudne. Ale jak między "Jake'a nigdy tu nie ma, zawsze krzyczy chory.” i “Jake jest dobrym pracownikiem, który prawie nigdy nie opuścił dnia.” To bardzo chude. I pewnie, używasz płyt do pomocy przy podwyżkach i awansach, ale i tak ciężko jest przebrnąć przez to uczucie “Nigdy go tu nie ma”, gdy już go masz.

Więc dobry przykład :

• Zaczynasz na 9/1, ale jesteś chory.
• Wzywasz 8/31 o 16:00
• Mówisz, Hej, wiem, że to jest naprawdę złe, ale mam strept, wysyłam ci moją notatkę od lekarzy. Nie będę mógł przyjść jutro, czy jest coś, co mogę lub muszę zrobić.

• Potem, po wyjaśnieniu sprawy, jesteś konsekwentnie na czas i obecny. Może nawet podziękuję za wyrozumiałość.

• Właściwie odpisałbym wszystko jako plus, i uznałbym cię za lepszego pracownika. Zachowywałeś się profesjonalnie i z troską o innych.

zły przykład :

• Zaczynasz od 9/1 ale zachorujesz
• Wysłałeś maila po tym jak twoja zmiana ma zacząć się od 9/2
• Mówisz, że nie czujesz się dobrze i nie będzie cię dzisiaj.
• Po tym jak przegapisz kilka dni tu i tam, spóźnisz się raz czy dwa, nic poważnego, ale i tak.

Pewnie nie trzymałbym cię po okresie próbnym. Po prostu nie z ryzykiem.

Chcę dodać inną perspektywę, aby odpowiedzieć na ogólny przypadek.

W idealnym świecie pracodawcy przedkładaliby człowieka nad biznes. Jednak wiele razy jest to niestety _nie przypadek. Często ludzie czują się pod presją, aby iść do pracy nawet wtedy, gdy są chorzy, a to powoduje rozprzestrzenianie się chorób. Skąd więc bierze się ta presja, aby nie brać czasu na chorobę? Podświadomie wiedzą, że mogą zostać osądzeni lub ukarani za to, że biorą nieplanowany czas wolny.

Powiedziawszy to, Myślę, że skutki wzywania chorych na wczesnym etapie zatrudnienia są bardzo zależne od organizacji. Jest kilka/wiele miejsc pracy, które prawdopodobnie nie zawahałyby się zwolnić cię za wzywanie chorych w ciągu pierwszych 90 dni. W twoim przypadku wyszło to ładnie (tak jak powinno). Ale piszę tę odpowiedź tak, aby inni zastanawiający się nad tą samą sytuacją mieli dodatkowy kontekst do podjęcia decyzji.

Moim zdaniem, jeśli masz coś mniejszego, z czym można sobie poradzić za pomocą leków, to prawdopodobnie najlepiej jest się pokazać i po prostu wyjaśnić innym, że czujesz się trochę pod wpływem pogody. Jeśli są one dobrą organizacją prawdopodobnie powiedzą Ci, aby zdjąć i wrócić, gdy poczujesz się lepiej.

Oczywiście, miałeś grypę i gorączkę, i w tym przypadku nie masz wyboru, ale ugryźć kulę i wziąć czas wolny, niezależnie od wyniku. Po prostu zadzwoń i porozmawiaj ze swoim menadżerem i wyjaśnij sytuację. Jeśli są sprytni, zdadzą sobie sprawę, że choroba reszty zespołu jest gorsza niż praca, gdy jesteś chory.

Niektóre anegdoty wspomagające

Anegdota #1: Kiedyś byłem “zapisany” za pójście na ostry dyżur. I to było po latach służby. Całkowicie, haniebne. Ale to powinno zilustrować jak nisko niektóre organizacje są skłonne się schylać.

Anegdota #2: Bardzo podobna sytuacja miała miejsce pierwszego dnia ważnej dla mnie pracy. Złapałem przeziębienie i nie zasnąłem (dosłownie) w dniu rozpoczęcia pracy. Obliczyłem, że ryzyko zawołania pierwszego dnia było zbyt duże i dlatego zakasałem rękawy, załadowałem się na lekarstwa, powiedziałem wszystkim, aby nie uściskali mi ręki i rozpocząłem pracę. To był ciężki tydzień, ale wszystko szło dobrze.