Jakie dokładnie jest znaczenie przejęcia własności w projekcie?

Przejęcie własności to nie tylko wykonywanie pracy lub praca nad projektem; oznacza to, że twoją misją jest doprowadzenie go do końca.

Nie zwracaj się do innych, aby rozwiązywać problemy; zamiast tego szukaj problemów, zanim staną się one oczywiste, oraz znajdź i wdrażaj rozwiązania.

Jeśli nie potrafisz tego naprawić, nie przerzucaj odpowiedzialności na kogoś innego; znajdź osobę, która może to naprawić i upewnij się, że rozwiąże problem.

To nie jest określona rola w zespole; w rzeczywistości projekt nie musi być nawet projektem zespołowym.

Dlaczego kierownictwo lubi widzieć, że pracownicy są właścicielami projektu/procesów/pracy; ponieważ oznacza to, że im zależy. Wyszli poza samo pojawienie się w pracy. Teraz chcą, aby projekt zakończył się sukcesem.

W sytuacjach, w których nikt nie przejął odpowiedzialności za zadanie; zadanie to wielokrotnie się nie powiodło, zostało wykonane z opóźnieniem lub wykonane niechlujnie. Bo nikogo to nie obchodziło.

Ludzie odnoszą się do projektów w wielu rolach. Jedną z nich jest własność (A ROLE).

Inne ważne role to mistrz, sponsor, sprzedawca, klient i menedżer.

Właścicielem jest osoba, której ogólną rolą jest dopilnowanie, aby projekt został ukończony. Ich rolą jest dopilnowanie, aby wszystkie powyższe role zostały wypełnione i współpracowali ze sobą w celu ukończenia projektu. Jest to raczej rola społeczna lub polityczna niż operacyjna.

Podwójne role są często obecne i nieco zabłocone. Nieodpowiednie wykonywanie ról może prowadzić do słabej realizacji projektu. Dobry kierownik projektu zauważy to i spróbuje to naprawić - zazwyczaj za pośrednictwem właściciela. Może to doprowadzić do zderzenia głowy, np. właściciel i sponsor odmawia zapłacenia dostawcy za wykonaną i zaakceptowaną zgodnie z umową pracę, obiekty PM.

Jeśli któraś z ról nie jest spełniona, właściciel musi “przejąć własność”, być odpowiedzialny i skorygować problem. Masz działać jako pełnomocnik prawdziwego właściciela.

Podobnie w przypadku zadań, które składają się na projekt, zespół zarządzający projektem może wyznaczyć osobę lub grupę do “przejęcia własności”, tzn. do przejęcia odpowiedzialności za jego realizację, jak sugeruje kilka odpowiedzi. Własność pociąga za sobą troskę, odpowiedzialność i postawę, że sprawa jest twoja. Trójkąt kierownika projektu (jakość, koszt i czas) musi być zrównoważony w najlepszym interesie właściciela. Ty masz być ich pełnomocnikiem.

Patrz pmi.org, Kerzner ma ważną książkę o nazwie po prostu “Project Management”.

Ważne jest rozróżnienie między własnością projektu a własnością artefaktu. Są one całkowicie oddzielone w matrycy ról/odpowiedzialności.

W dużych projektach role są odrębne i ograniczone.

W małych projektach jedna osoba może być “wielkim szefem, kucharzem i myjką do butelek”.

Zastrzeżenie: To jest moje doświadczenie z tylko jednym biurem w 3 różnych krajach i nie może być uogólnione, ale to jest dokładnie tak jak było.

Musiałem uaktualnić bazę danych z wersji X do innej wersji Y w Tajlandii, Chinach i Japonii.

Kiedy baza danych jest zmigrowana, aplikacja musi być naprawiona, zainstalowana jest nowa wersja klienta i wiele aplikacji innych firm na niej bazujących, również musi być przetestowana.

W Tajlandii nikt nie wziął na własność niczego, wszyscy patrzyli na mnie za coś, co nie działało, bo to była moja “wina”. Nie trzeba dodawać, że migracja do nowej wersji bazy danych była długa i żmudna.

W Chinach, kierownik oddziału przejął na własność, ale nie tyle pracowników. Migracja poszła trochę lepiej, ponieważ powierzał swojemu zespołowi zadania w miarę napotykanych problemów i naprawdę pomogło to przyspieszyć migrację.

W Japonii każda osoba przejęła na własność swój kawałek. Testowali wszystko od końca do końca i nigdy nie musiałem pytać, czy to zostało zrobione. Napotkaliśmy pewne problemy, poszliby popracować nad tym trochę więcej. Nie zadawano żadnych pytań.

Migracja poszła bezbłędnie. Wszystko działało pierwszego dnia po migracji.

To jest różnica, jaką robi przejęcie własności.

Wygłosiłem zaproszony wykład programowy w Software Methods and Tools 2000 w Wollongong, którego tematem był stan zarządzania projektami, a Ty zapytałeś:

its origin if possible

Po raz pierwszy zacząłem go słuchać w połowie lat 90-tych w Dolinie Krzemowej, która jest również czasem, kiedy “Project Manager” zaczął być swego rodzaju karierą, odrębną od “zarządzania”. Następnie przeniosłem się na Wschodnie Wybrzeże (USA), a kilka lat później fraza ta trafiła do banku, w którym pracowałem (ok. 2000), choć nie sugeruję, że przyniosłem ją ze sobą. W tym czasie zarządzałam grupą kierowników projektów, dzięki czemu wyraźnie rozgraniczyłam dwa rodzaje działań menedżerskich, projekty i ludzi.

dlaczego tak ważne jest to z kontekstu menedżera

Słownictwo menedżerskie jest tak samo ograniczone, jak i modne. Na przykład, mniej więcej w tym samym czasie eufemizm resources stał się miękkim, mięsistym substytutem ludzi, jak również maszyn, budynków i pieniędzy. “Ile zasobów przeznaczono na ten projekt?” to pewnie zdanie, które słyszałeś.

Sformułowanie “George owns this project” jest obecnie (2016 / IT i środowisko akademickie) równoznaczne ze stwierdzeniem “George ** jest generalnym wykonawcą** rozbudowy mojego domu.” Właściciel projektu jest czasami identyfikowany jako Menedżer Projektu, co moim zdaniem jest niewłaściwe i odbiera całe znaczenie słowu właściciel.

Prawdziwym właścicielem każdego projektu jest osoba, która może negocjować umowę dla ludzi i pieniędzy, aby wykonać pracę. Rzadko zdarza się, aby tradycyjni PM'owie robili to, zgłaszali status, organizowali pracę, szukali ludzi lub pieniędzy, odpowiadali na skargi, a czasami brali na gorąco. Te fakty spychają rzeczywistą własność na klienta - tylko klient może powiedzieć “OK” w sprawie przydzielenia większej ilości funduszy lub odcinków harmonogramu. W tym kontekście wydaje się, że I jest właścicielem projektu, aby umieścić rozszerzenie na mym domu. Mogę pozwać generalnego wykonawcę, jeśli sprawy nie idą dobrze, ale to jest zakres mojego odzyskiwania za złe wykonanie … w przeciwieństwie do złych decyzji z mojej strony.

jak to jest przydatne dla projektu / firmy

Mam wątpliwości, że jest. Zauważ, że żadna z omawianych tu rzeczy …

• właściciel
• kierownik projektu
• kierownik
• zasób

… nie jest prawdziwa. Nie są one podobne do klienta i vendora, które mówią Ci, kto płaci, a kto jest opłacany. Klienci i sprzedawcy są prawdziwi, i będą istnieć na zawsze.

Uważam tę terminologię za czerwoną flagę, przez większość czasu, szczególnie gdy pochodzi ona od kierownictwa.

Podstawową ideą jest to, że chcą, abyś zainwestował emocjonalnie w to, co się wydarzy, pracował bez względu na to, jakie godziny i harmonogramy są potrzebne, poświęcając inne działania, itp.

Jeśli projekt był przede wszystkim Twoim pomysłem i wydaje Ci się ważny, to prawdopodobnie już to robisz, choć może nie do tego stopnia, aby całkowicie zniszczyć równowagę między pracą a życiem prywatnym. Jeśli więc kierownictwo prosi Cię o to, to nie jest to projekt, na którym naprawdę Ci zależy, a oni o tym wiedzą. Być może uważasz, że jest on skazany na porażkę. Być może uważasz, że rezultaty będą bezużyteczne lub przyniosą efekt przeciwny do zamierzonego. Być może możesz łatwo wymyślić dziesięć ważniejszych rzeczy i włożyć w to swój wysiłek.

Teraz to nie zawsze jest prawda. Możliwe, że próbują komunikować np. że chcą, abyś zachęcał innych ludzi i organizował ich wysiłek, a nie tylko wykonywał swoją część zadania. (To może nie działać tak dobrze, jeśli nie jesteś osobą z ludźmi i nie masz autorytetu, ale dla niektórych ludzi to działa dobrze)

Możliwe, że starają się dać Ci delikatną wskazówkę od postawy “nie mój problem”, jak opisano w jednej z pozostałych odpowiedzi. Zazwyczaj prawdą jest, że im bardziej osoba jest starsza, tym większy jest jej zakres działania - a jednym ze sposobów, aby stać się starszym, jest często przyjmowanie coraz większego zakresu działania. W dziedzinach technicznych prawdopodobnie nie trzeba czekać na przydział tego zakresu - wystarczy śledzić wszelkie problemy, gdziekolwiek by one nie prowadziły, zamiast pośpiesznie przekazywać je innym zespołom, które mogą mieć lepszą wiedzę.