Zabijałem postacie moich kolegów podczas sesji RPG, teraz nie będą ze mną rozmawiać

however I find it childish

All parties involved here are acting like children. Z ich punktu widzenia celowo zrujnowałeś to, co było lub powinno być długotrwałą grą na kaprysie i najwyraźniej nie udało ci się nawet przeprosić za to. Twoi koledzy zachowują się również nieco niestosownie, jeśli rzeczywiście odcinają cię od wszelkich interakcji społecznych, ponieważ rzeczą profesjonalną jest traktowanie kolegów profesjonalnie i polubownie, nawet jeśli ich nie lubisz lub aktywnie nie lubisz. Ale jednocześnie nie wymaga się od nich, aby umieścili Cię w swoim gronie lub grupie przyjaciół i nie możesz wymagać, aby to robili.

Więc to znaczy, że nawaliłeś. /Naprawdę spieprzyłeś**. A powodem, dla którego jesteś ostracyzowany jest prawie na pewno fakt, że nie dostrzegasz, że nawaliłeś i nie przeprosiłeś za to. I to jest wielki problem. Chociaż wolałbym nie zagłębiać się w szczegóły twoich działań w kontekście gry, ponieważ pytanie David połączony robi to dobrze, to jednak jest to wystarczająco łatwe do podsumowania. Zostałeś zaproszony do wzięcia udziału w grze cooperative, która trwa od co najmniej dziesięciu godzin i w którą gracze, twoi koledzy, byli mocno zaangażowani zarówno emocjonalnie jak i czasowo. A potem zniszczyłeś to wszystko. I kilku z nich pewnie cię za to nienawidzi.

A dlaczego nie mieliby tego zrobić? Wbiłeś im nóż w plecy, może nawet dosłownie, od pierwszego momentu, w którym naprawdę włączyli cię do grupy, a ponieważ jesteś z firmą dopiero od kilku miesięcy, to naprawdę wszystko, co o tobie wiedzą. Więc w ich umysłach jesteś w najlepszym wypadku “Niezbyt miłą osobą”. Z tego samego powodu, że podczas pierwszych miesięcy pracy w firmie musisz zachowywać się najlepiej i najbardziej produktywnie, to samo dotyczy tego, jak traktujesz swoich współpracowników. A wkurzanie ludzi nie jest dobrym sposobem, aby to zrobić.

Więc to, co robisz teraz, to przepraszanie. Profesjonalnie. To, jak to zrobisz, zależy od Ciebie, ale punkty, które chcesz zdobyć, to to, że za bardzo wplątałeś się w swoją postać i żałujesz, że nie zrujnowałeś im gry. Powiedz, że nie powinieneś był robić takiego wyczynu w nowej grupie gier bez omówienia tego w grupie. Prawdopodobnie zechcesz przyznać, że trochę czasu zajęło Ci uświadomienie sobie, że przekroczyłeś granice.

Miejmy nadzieję, że to wystarczy, aby skłonić ich do ponownej rozmowy z Tobą i możesz zacząć naprawiać relacje w pracy. Na pewno nie wierzę, że zrujnowałaś jakąkolwiek szansę na dogadanie się ze swoimi kolegami. Z czasem prawdopodobnie możesz nawet poprosić o powrót do ich zajęć rekreacyjnych, pod warunkiem, że dasz jasno do zrozumienia, że nie będziesz powtarzał tego incydentu.

• *

Aby być całkowicie jasnym, przychodzę tu do Ciebie mocno, ponieważ nie dostrzegłeś, że to była wielka sprawa dla Twoich kolegów i uczciwa mea culpa jest tym, co musisz pokazać, że żałujesz tego, jak się sprawy potoczyły i że teraz zdajesz sobie sprawę, że to nie był wielki ruch. Ale jak już wspomniałem, obie strony są tu winne. Prawidłową odpowiedzią grupy lub DM (osoby prowadzącej grę) byłoby albo powstrzymanie cię, albo, jak wspomniałeś, odwrócenie fabuły, zanim stałeś się zdrajcą. W obu przypadkach miałbyś rozmowę na temat tego, jak grupa, do której właśnie dołączyłeś, prowadzi swoje gry i co jest, a co nie jest w porządku. W komentarzach wspomniano o tym samym narzędziu strony i jest to jeden ze sposobów podejścia do tego. Jeśli pójdziesz za tym linkiem zobaczysz, że jest on wymieniony pod znacznikiem “dynamika grupy” i ta koncepcja jest tak samo ważna w pracy. Kiedy spotykasz się ze współpracownikami, nawet w bardzo nieformalnym otoczeniu, musisz pamiętać, że zawsze będzie istniała profesjonalna granica, której musisz być świadomy i że konsekwencje jej przekroczenia mogą być większe niż w przypadku przyjaciół czy znajomych.

Jest to znane w społeczności graczy jako “chaotyczne zło stupid”. Nie jest to rzadka pomyłka dla początkujących graczy, ale zawsze skutkuje wyrzuceniem ich z grupy graczy w pośpiechu, zwykle z dużą dozą urazu. (Wyjątkiem może być zabicie własnej postaci w zabawny sposób.)

Gracze poświęcili wiele czasu i wysiłku na rozwój tych postaci. Popełniłeś nieuzasadniony akt wandalizmu.

Jest to podstawowa etykieta gry. Pogorszyłeś sprawę upuszczając ten gnojek w pokoju pełnym ludzi o wiele mniej skłonnych do wybaczania Ci, z którymi musisz dalej pracować.

Jak powiedzieli inni: Wszystko, co możesz zrobić, to wyjaśnić, że teraz rozumiesz, jak niegrzeczna była twoja akcja - poprzedni akapit nie przesadza - i błagać, że byłeś bezsensownym nowicjuszem, grającym po raz pierwszy, i wplątałeś się w koncepcję gry fabularnej, nie biorąc pod uwagę, że jest to przede wszystkim cooperative story story story. Jeśli uda ci się ich o tym przekonać, to może się to skończyć. Jeśli nie, cóż, ludzie ostatecznie przedstawią to w perspektywie, ale twój osąd - przynajmniej w odniesieniu do sytuacji społecznych, ale być może ogólnie - może być przez jakiś czas uznany za wątpliwy.

Aby uzyskać więcej rad, zapytaj na forum gry w roleplaying. To nie jest specyficzne dla danego miejsca pracy.

Wiele odpowiedzi koncentrowało się na grze, ale myślę, że jest to najmniej ważna część. Gdzie really dropped the ball is here:

At this point I noticed while some of my friends were shocked/surprised by the situation (but still having fun), the rest was clearly disgusted as what just happened meant creating new characters, starting new story etc.

When you are at a social event, any social event, and you notice that the people you are with are reacting with genuine disgust to what you’re doing, there is a problem. Bardzo duży problem. W momencie, gdy zauważysz ten stosunek do ciebie, musisz zatrzymać to, co robisz i zapytać tych ludzi “Przepraszam, wydaje mi się, że powiedziałem/uczyniłem coś złego. Co ja zrobiłem?”.

A potem, przynajmniej przeprosić za to, co zrobiłeś i zapytać, jak dalej z tym żyć. Gdybyś to zrobił, najprawdopodobniej odpowiedź brzmiałaby: “Takie zachowanie jest nie do przyjęcia w naszych grach”, w którym to momencie mógłbyś to cofnąć, a przynajmniej wymyślić rozwiązanie. I noc skończyłaby się dobrze.

Ale zignorowałeś ich negatywne uczucia. Ci ludzie najprawdopodobniej opuścili to, co powinno być zabawnym i relaksującym wieczornym wydarzeniem, czując się bardzo źle. Nadal wydaje się, że nie jesteś pewien, co zrobiłeś źle, więc prawdopodobnie nie przeprosiłeś ich pomimo tego, że było to kilka dni temu. Tak więc przez ostatnie kilka dni ci ludzie mogli czuć się źle, z powodu czegoś, co zrobiłeś, a ty nigdy nawet nie wiedziałeś, że spowodowałeś im żal. Nawet jeśli wiedziałeś. (I być może nawet wiedzą, że Ty wiesz)

Prawdopodobnie Twoja porażka w przyznaniu, że zrobiłeś coś złego i zrujnowałeś ich zabawę waży _ wiele_ ciężej niż jakiekolwiek postacie, które zabiłeś. Jak powiedziałeś, historia może zostać cofnięta, postacie mogą zostać przywrócone. Ale negatywne doświadczenie, że zrujnowałeś ich noc zabawy i gier, a potem nie przyznałeś się do tego lub nie przeprosiłeś za to, nie zniknie tak łatwo.

To, co teraz przechodzi przez ich głowy, to prawdopodobnie nie “Anon zabił mojego kreatora elfów”, to “Anon zrujnował mój wieczór i nawet nie obchodzi go, że go zrujnował”

Co do tego, co powinieneś teraz zrobić: przeprosić ich. Przeprosić za zrujnowanie im gry. Przeproś ich za zrujnowanie im zabawy podczas wieczoru gry. I przeproś za to, że nie zdawałem sobie sprawy, że to im wtedy przeszkadzało.

Sytuacja wydaje mi się surrealistyczna, ponieważ po pierwsze, nie miałem zamiaru nikogo denerwować, a po drugie, naprawdę trudno mi uwierzyć, że zabicie czyjejś fikcyjnej postaci, może doprowadzić do takiego zachowania, zwłaszcza, że mogą cofnąć całą kampanię, jeśli chcą! Zgaduję, że próbują mnie “ukarać” za to, co zrobiłem, jednak uważam to za dziecinne.

Udowodniłeś, że jesteś złym sportem i zrujnowałeś wszystkim zabawę dla własnego zysku. Dlaczego _w dalszym ciągu byliby twoimi kumplami i spędzali z tobą czas? Prawdopodobnie była to dobra grupa, zanim się pojawiłeś, a teraz znowu jest. To nie jest kara, to logiczna konsekwencja tego co zrobiłeś.

Moje pytanie brzmi: Jaki byłby najlepszy sposób na naprawienie moich relacji zawodowych z kolegami po takim incydencie?

Najlepszym sposobem byłoby zrozumienie co zrobiłeś źle i przeproszenie za to. Wyjaśnij, że to się już nigdy nie powtórzy i powiedz to wprost. Myślę, że pierwsza część jest bardzo ważna, nie mam wrażenia, że w pełni rozumiesz, co zrobiłeś. Nie chodzi o fikcyjne postacie czy toczenie kostek. Chodzi o zrujnowanie innym (prawdziwym) ludziom zabawy w ich wolny wieczór.

@Lilienthal ma bardzo dobrą odpowiedź, ale pomyślałem, że wniosę do sprawy nieco inną perspektywę. Niektóre z pozostałych odpowiedzi zaczynają iterować w kierunku tej realizacji, ale myślę, że nadal często zaciemniają główny punkt.

Problem nie ma nic wspólnego z RPG (i mówię to zarówno jako mod na RPG.SE, jak i menadżer techniczny). Mogło to być społecznie niewłaściwe zachowanie w jakiejkolwiek formie rozrywki. Grupa mogła wyjść na happy hour, a ty upiłeś się i stałeś się wrogo nastawiony. Mogli grać w piłkę nożną przez 2 godziny, a na koniec celowo strzeliłeś własną bramkę i wrzeszczałeś na nich “woot!”. Zachowywałeś się w sposób, który niepokoi ich o to, czy jesteś godny zaufania, czy nie._

Gdyby to była tylko grupa przyjaciół, byłoby to właściwie mniej ważne. Ale kiedy “bawisz się” ze współpracownikami, istnieje dodatkowa warstwa dynamiki, której wydajesz się nieświadomy. Praca nigdy nie znika całkowicie. Jesteś stale interpretowany na dwóch poziomach - społecznym i zawodowym. To może być trudne, dlatego niektórzy ludzie nie spotykają się ze współpracownikami (i dlatego w niektórych miejscach pracy randki są zabronione).

Więc ich obawy o Twoją wiarygodność wykraczają poza grę D&D, pochylają się do pracy, gdzie zdecydowanie chcesz, aby ludzie, z którymi pracujesz byli niezawodni i nie kłusowali. Teraz mają bardzo prawdziwe obawy “Hmm, jeśli coś pójdzie źle i będą zwolnienia lub coś w tym stylu, ten facet wydaje się być "typem osoby”, która rzuciłaby się na kogoś innego, aby utrzymać swoją pracę/dostać awans/etc.,“ lub działać nieprofesjonalnie w nieoczekiwanym czasie. Ujawniłeś im dość złą wadę charakteru, że martwią się o to, by być aktywnym w reszcie Twoich interakcji.

W świecie RPG są różne style gry i nie jest obiektywnie złe granie w postaci CE i zabijanie graczy i tym podobne. Ale w prawdziwym świecie jest zdecydowanie źle, żebyś był pierwszą osobą, która tam wejdzie, zwłaszcza gdy jesteś nowy. Tak jak ty prawdopodobnie nie chcesz być pierwszą osobą, która zdejmie ci spodnie na firmowym przyjęciu bożonarodzeniowym. Robiąc to (albo coś innego), _wyniosłeś wielką czerwoną flagę, która mówi "Pokazałeś tu zły osąd” _wykazałeś zły osąd społeczny, zarówno z powodu odbiegania od swoich norm, jak i szczególnie za to, że nie przeprosiłeś i nie zrozumiałeś, co zrobiłeś źle. Nikt nie chce spędzać czasu w towarzystwie Poor Judgement Guy'a - ani pracować z nim nad projektem, ani polegać na nim w celu recenzowania twojego kodu itp. (Chyba, że są to również Poor Judgement Guys, w którym to przypadku twoje miejsce pracy zaczyna przypominać epizod pracoholików)

Co robić? Przepraszanie jest dobre. Ale to nie zbuduje zaufania, musisz to zrobić sam, nie zachowując się jak dziwak, zarówno w kontekście czystej pracy, jak i w kontekście społecznym z nimi. Bądź miły, rzetelny i okazuj dobry osąd konsekwentnie po przeprosinach, a oni cię ponownie zaakceptują. Musisz sprawić, by byli w stanie spisać to jako “jednorazową rzecz” zamiast “jak ten facet”.

Czy to “fair”? To dziecinne pytanie, które nie ma znaczenia w prawdziwym świecie. Ludzie osądzają innych na podstawie wczesnych wrażeń i lubią myśleć, że mogą dużo wiedzieć o swojej osobowości i prawdopodobnie zakończyć się w życiu na podstawie zauważalnych interakcji z nimi. Biorąc pod uwagę to, co zrobiłeś, wszyscy inni myślą o własnych wariacjach na ten temat. “Mam nadzieję, że nie wejdzie i nie zastrzeli biura”, jedno jest teraz tylko pół żartem dla drugiego. Czy to śmieszne przedłużenie czegoś, co wydarzyło się w elfgampie? Może. Ale to jest właśnie ta sytuacja, w której się znajdujesz.

Kiedy będziesz się z tego wykonywał, mam nadzieję, że będzie to doświadczenie uczenia się dla przyszłej pracy i interakcji społecznych. O ile Twoje miejsce pracy nie jest gangiem motocyklistów, bycie pierwszym, który łamie normy społeczne, nie jest cechą pożądaną. Nie musisz przestawać, jeśli postrzegasz to jako “Człowieka trzymającego cię w ryzach”; możesz uciec od tego, jeśli jesteś a) bardzo charyzmatyczny i/lub b) uczysz się lepiej czytać pokój.

Gry mają zarówno pisemne jak i niepisane zasady.

Za każdym razem, gdy grupa ludzi gra w grę, w końcu uzgadniają niepisane i często niewypowiedziane zasady i założenia dotyczące gry.

Niektóre gry D&D wiążą się z backstabbingiem i konfliktami międzypartyjnymi oraz chaotycznymi głupstwami. Inne nie.

Wydaje się, że naruszyłeś niepisane zasady gry, w której brałeś udział. Fakt, że było to dla Ciebie zaskoczeniem i myślisz, że nie zrobiłeś nic złego oznacza, że możesz nie zdawać sobie sprawy z tego, że silne niepisane zasady leżą u podstaw wielu rodzajów grupowej rekreacji.

Dla innych graczy byłeś kimś nowym w grupie, kto za pierwszym razem, gdy się pojawił, radośnie naruszył niepisane zasady ich grupowej aktywności i nie okazał za to skruchy.

Dla Ciebie było to po prostu coś, co zrobiłeś “w grze”. Dla innych mogło to odzwierciedlać niezdolność do przyswajania niepisanych zasad i stosowania się do nich, aby zmaksymalizować radość wszystkich w grupie społecznej.

Wygląda na to, że zareagowali unikaniem Ciebie w krótkim czasie. Wygląda na to, że odebrałeś/aś tę odpowiedź dopiero wiele dni później, co jest dla nich kolejnym dowodem na to, że nie odbierasz niewyraźnych sygnałów społecznych.

Interakcja z kimś, kto nie odbiera niewyraźnych sygnałów społecznych jest niezwykle męcząca i często nie jest zabawna. Więc w tym momencie jesteś traktowany jak ktoś, z kim nie powinien dzielić się swoimi grupowymi wydarzeniami towarzyskimi, ponieważ nie mogą ufać, że ich nie złamiesz. Mają rozsądne i rosnące dowody na to, że jesteś zagrożeniem, a niewiele dowodów na to, że jest inaczej.

Budowanie grup społecznych to praca, a niszczenie ich jest łatwe.

• *

Jak możesz to naprawić?

Pierwszą rzeczą, którą możesz zrobić, to uświadomić sobie, że to, co zrobiłeś nie było dobre. Wszedłeś w nową dynamikę społeczną i zacząłeś ją łamać. Być może nie miałeś takiego zamiaru, ale nie działałeś ostrożnie w tej nowej dynamice społecznej.

Kiedy tworzysz nową aktywność społeczną z grupą, powinieneś działać stosunkowo biernie i nauczyć się, jakie są zasady tej grupy. Nie powinieneś robić czegoś, czego nie widziałeś, że robi to ktoś inny, zwłaszcza jeśli mogłoby to zostać uznane za agresywne lub szkodliwe w jakimkolwiek kontekście.

1. Po pierwsze, zinternalizuj swój błąd. Spójrz na swoje życie i zobacz inne sytuacje, w których “nie z twojej winy” wydarzyło się to samo.

2. Teraz, gdy to rozumiesz, idź i przeproś. Nie używaj tych skomplikowanych słów; mów konkretnie o tym, co zrobiłeś, i przeproś za to, co zrobiłeś w tej grze. Powiedz, że to nie było właściwe. Nie uzasadniaj swojego działania czymś tak skomplikowanym, jak ta odpowiedź; to wygląda na usprawiedliwienie się.

3. Po przeprosinach sprawdź, czy wszystko się nie odwilżyło. Po około dniu, przejmij inicjatywę i poproś niektórych z nich, aby zrobili coś towarzyskiego za pośrednictwem starego kanału czatu.

Problemem nie jest to, co zrobiłeś samemu; problemem jest to, co zrobiłeś w kontekście towarzyskim, że to zrobiłeś.

Przeproś natychmiast.

Spróbuj przekonać ich, że zrozumiałeś, co zrobiłeś i dlaczego było to złe.

Pomijając kwestię mechaniki gry (którą lepiej zająć się na innych stronach SE), rezultatem twoich działań jest to, że wyszedłeś na zewnątrz jak niesportowa i nieprzyjazna osoba, która zatrudniła swoją zabawę celowo.

Zaangażowanie się w działania poza pracą z kolegami może być zabawne, ale musisz mieć pewność, że wszyscy naprawdę się tym cieszą. Zły nastrój i uczucia generowane poza miejscem pracy z pewnością się rozleją.

Fakt, że uważasz przyczyny lub ich reakcje za dziecinne nie oznacza, że Twoi współpracownicy też. Jeśli zareagowali izolując Cię i ignorując, oznacza to, że z ich punktu widzenia zrobiłeś bardzo wredną rzecz. Ty potrzebujesz działać natychmiast zanim ich zachowanie stanie się stałe.

• *

Jako strona na D&D specjalnie, ty dołączyłeś do kampanii i stworzyłeś swoją postać w około godzinie. Ich bohaterowie żyli jeszcze przez kilka sesji (więc około miesiąca, może więcej).

Nie wiesz dokładnie, ile czasu spędzają na dopracowywaniu swojej budowy i czytaniu podręczników, czy też pracy nad swoim tłem, ale może bohaterowie, których zabiłeś, mieli książkę wartą zaplecza i byli zaplanowani na lata, realizując swoje “marzenia” twórcy i stając się epiccy i potężni.

Na pewno gdybyś zabił jednego z moich bohaterów jako nowego faceta, i tylko dla jego dobra, nie wziąłbym tego życzliwie i prawdopodobnie zareagowałbym tak samo, jeśli nie gorzej.

Sugerowałbym może przeprosić grupę. Choć pasuje do twojego charakteru, to jednak zrujnowało im to zabawę. Ludzie budują emocjonalne przywiązanie do swoich bohaterów (i wymyślone przez nich historie, osobliwe cechy charakteru itp.), więc aby “nowy facet” wszedł i zabił wszystko to, co jest związane z wkurzaniem/zaczepianiem ich.

Więc mając to na uwadze, niekoniecznie jest niespodzianką widzieć, że rozlało się to na ogólne interakcje społeczne, a nie tylko sesję D&D.

Więc proponowałbym przeprosić za zabicie ich postaci. Nazwijmy to chwilowym odstępem w osądzie/osądzie sytuacji itp. Możesz nie dostać zaproszenia do ponownego grania przez jakiś czas (jeśli w ogóle), ale przynajmniej przyznasz, że nie miałeś zamiaru zranić ich uczuć w związku z zabijaniem ich postaci.

I w przyszłości, nie powiedziałbym, że jesteś ostrożny, tylko może nie graj “chaotycznego zła” do tego stopnia, jeśli grasz z nimi ponownie. Na przykład, może weźmiesz od nich przedmiot, jeśli pojawi się taka sytuacja, ale nie zabijesz ich.

Rozumiejąc aspekt RPG, to pytanie można uprościć do “Obraziłem moich współpracowników, teraz już mnie nie lubią, co mam robić?”

• Dowiedz się dokładnie jak i dlaczego ich obraziłeś. Nie zatrzymuj się na “bo są dziecinni”.
• Kiedy zdasz sobie sprawę, jaki był twój prawdziwy błąd, przeproś i nie powtarzaj błędu.

Nie przepraszaj, zanim nie zrozumiesz i zaakceptujesz błędu.

Jaki był twój błąd?

Bawili się w grę, w celu zabawy. Zaprosili cię, żebyś mógł się przyłączyć do zabawy. Zrobiłeś coś, o czym powinieneś wiedzieć, że dla niektórych ludzi (celowe zabijanie kampanii) nie jest zabawą, bez wcześniejszego zorientowania się, czy jest to zabawa dla ludzi, z którymi się bawiłeś. Problemem nie jest to, że twoja postać pchnęła swoich bohaterów w plecy, to ty pchnąłeś ich w plecy, przyjąwszy ich zaproszenie, a następnie zrujnowałeś im zabawę. To właśnie widzą.

Jeśli pójdziemy głębiej i zapytamy o Twoje motywacje w tym względzie, to dlatego, że Twoje oczekiwania co do gier RPG różnią się od oczekiwań innych ludzi w grupie. Pomyślałeś, że zła postać, która pchnęła imprezę w tył i zabiła kampanię, to doskonały roleplay, który powinien być świetną zabawą dla wszystkich. Tak jest w przypadku niektórych grup, ale najwyraźniej nie dla wszystkich. Do tej pory powinieneś nauczyć się, że możesz grać w sposób, który obraża niektórych ludzi, i że jest to dobra forma do dyskusji z grupą, jaki rodzaj plastyki jest akceptowalny.

Istnieje wiele innych rzeczy, które są zabawne dla jednych ludzi i obraźliwe dla innych, np. nadmierna optymalizacja, flirtowanie pomiędzy członkami partii, dzielenie partii i wiele innych. Twoje oczekiwania co do ich plastyku były błędne i powinieneś był wiedzieć, czy zły zabójca partyjny jest w porządku dla tej grupy, zanim zaczął zabijać ich wszystkich. Za to właśnie musisz przeprosić.

Jak powiedzieli inni, trzeba przeprosić i pokazać, że było to uczciwe nieporozumienie gier RPG i pokazać, że to się nie powtórzy i nie oddaje tego, kim się jest.

Punktem, który, jak sądzę, w większości pozostałych odpowiedzi brakuje, lub nie udało się go wystarczająco podkreślić, jest to, że podczas gdy w teorii gra RPG oznacza, że podejmuje się działania dla postaci, a nie jak siebie samego, to nadal jest to meta-gra. Wciąż jesteś graczem i nadal grasz z innymi graczami. Sposób, w jaki grasz swoją postacią, nawet jeśli ma ona cechy, których Ty nie masz, odbija się na Tobie, ponieważ Twoje działania wpływają również na graczy w realnym życiu.

Na pewno nie jest to najgorszy przypadek, jaki widziałem, ale widziałem, że inaczej rozsądni ludzie nękają innych graczy, aby wiedzieć, że ich postać jest “złym człowiekiem”, co powoduje całkowite oderwanie się od realizacji ich próby zabawy rujnuje doświadczenie innych graczy.

Problemem nie jest to, że Twoja postać zabiła swoje postacie, jak słusznie zauważyłeś, jeśli o to chodzi, to mogą po prostu się wycofać. Problemem jest to, że Ty, jako osoba, bawiłeś się rujnując ich. Nie zastanawiałeś się, w jaki sposób twoje działania w grze, w postaci, wpłyną na tych, z którymi bawiłeś się osobiście. W innej grupie, w której grasz bardziej brutalnie, Twoje akcje w postaci byłyby w porządku, ale to dlatego, że grałbyś z grupą ludzi, którzy lubią to, zamiast iść tam, gdzie pozwalają na to zasady, ale pragnienie społeczności, w której grasz, nie jest.

Bardzo ważne jest, aby w każdej grze z akcją przeciwną rozważyć najpierw wpływ na innych graczy, a następnie na to, jak to pasuje do Twojej roli. Granie w make-believe evil toon nie zwalnia Cię z odpowiedzialności za bycie dobrym graczem dla tych wokół Ciebie w prawdziwym życiu.

Jeśli możesz skupić się na wyjaśnieniu, że to był wypadek, że nie widziałeś, jak to wpłynie na nich osobiście i zrobić coś miłego dla nich, aby pokazać, że jest Ci przykro z powodu wpływu, jaki to miało, prawdopodobnie możesz się z tym pogodzić. To złe pierwsze wrażenie, ale wątpię, aby cokolwiek, co ktokolwiek mógłby mieć przeciwko Tobie na dłuższą metę, było tylko błędem, a nie głębszą kwestią behawioralną.

_ Op dit punt_ repareer je je werkrelaties met je collega’s één persoon tegelijk

Aangezien je verhaal wijst op enkele gemiste groepsverzoeningskansen, en de groep waar je deel van uitmaakte is nu geneigd om dat niet te doen, probeer ze dan te bekijken als individuen, als mensen, en werk je op die basis terug naar een betere harmonie.

Mensen in groepen hebben een aantal andere gedragingen dan individuen. #### Waar te beginnen? (Beoordelingsstap)

Vanuit je verhaal:

1. Het was niet mijn bedoeling om iemand van streek te maken We begaan allemaal het vreemde faux pas hier en daar. Hoeveel mensen in de groep zijn zich bewust van uw bedoelingen? Als er geen discussie was of is geweest tussen jou en de anderen, dan zijn zowel jij als zij (in het beste geval) in gedachten aan het lezen.
2. Ik vind het echt moeilijk te geloven dat het doden van iemands fictieve karakter, kan leiden tot dergelijk gedrag. Geloof het maar; voor sommige mensen is het belangrijk. (Ik speel al sinds 1975 RPG’s/D&D aan en uit.) Als je het eenmaal gelooft, kun je de waarheid accepteren dat het voor sommige mensen in deze sociale groep van belang is. Het accepteren van mensen als wie ze zijn, in plaats van als wie je wenste dat ze waren, is net zo belangrijk in werkrelaties als in een huwelijk.
3. Mijn gok is dat ze me proberen te “straffen” voor het doen van wat ik gedaan heb Ostracisme, in milde of meer ernstige vormen, zijn een soort groepsgedrag. Aangezien je raadt, zegt dit me dat je niet genoeg moeite hebt gedaan om te communiceren en de dialoog aan te gaan. Je moet wat gesprekken voeren met mensen.
4. …maar ik vind het kinderachtig. Het beoordelen van de reacties en het gedrag van anderen is een tweerichtingsverkeer. Het is waarschijnlijk dat in ieder geval iemand, en misschien meerdere personen, je faux pas kinderachtig vond. Wanneer we die blik op iemand anders werpen, heeft weinig goede wil de neiging om op te bouwen tot er iets verandert, en dat betekent dat iemand zijn aanpak verandert.

Je hoeft niet te rollen voor initiatief in het echte leven, je kunt het initiatief nemen als je denkt dat iets (zoals relaties met mensen) moet worden gerepareerd of genezen.

Waar moet je beginnen? (Actiestappen).

Van de mensen in je werkgroep is het waarschijnlijk dat je je beter verbonden hebt met één of twee van hen terwijl je je opwarmt tot je nieuwe collega’s. Daarom …

1. 1. Sondeer waar de raakvlakken het sterkst zijn
2. Kies één of twee van de mensen in je werkgroep waarmee je het beste verbonden bent en neem het initiatief: nodig één of twee van hen uit voor een lunch/na-het-uur-biertje, wat dan ook. Als dat gesprek over samen iets doen gaande is, zorg er dan voor dat je aangeeft dat je een demping voelt op de kantoorrelaties en dat je wilt doen wat je kunt om ze te genezen.
3. 2. Praat met mensen zoals mensen Ga in gesprek, en zorg ervoor dat je luistert, en vraag ook naar wiens gevoelens je onbedoeld vertrapt hebt. (per punt 1 in de beoordelingsfase). Bied dan aan dat je het ook met hen wilt goedmaken/vredig maken.
4. 3. Heb geduld, en wees oprecht. Als je echt relaties wilt genezen, doen je acties en inspanningen op het gebied van genezing twee dingen:
5. Ze laten zien dat je om andere mensen en hun gevoelens geeft.
6. Ze openen de deur voor een dialoog: twee-weg communicatie.
7. 4. Accepteer je collega’s zoals ze zijn Onthoud dat elke persoon, net als jij, sterke punten en onvolkomenheden heeft, maar toch iemand is waar je mee wilt werken en een gezonde werkrelatie mee wilt hebben.

Relaties, van welke aard dan ook, vereisen werk en onderhoud: dus werk aan je relaties.

Bottom Line

Je kunt niet met een toverstokje zwaaien en dit repareren. Wat je wel kunt doen is proberen om de relaties een voor een te genezen.

1. Je vroeg hoe? Dat is hoe.

2. Hoe weet ik dat dit werkt?

Oczywiście ze wszystkich udzielonych tu odpowiedzi jasno wynika, że należy przeprosić, ale często zauważam, że ludzie nie rozumieją najlepszego sposobu, aby to zrobić. Dam ci więc kilka rad, jak radzić sobie z przeprosinami w tej sytuacji:

Z pozostałych odpowiedzi wiesz już, że to, co zrobiłeś, było irytujące, samolubne i niezwykle kiepskie. Ale jak możesz wrócić po dobrej stronie wszystkich? Wiem, że niektórzy ludzie po prostu nie wiedzą jak komunikować się z ludźmi, nawet w najlepszych okolicznościach, a tym bardziej w tak niezręcznej sytuacji jak ta. Jeśli jesteś jedną z tych osób, może to nie być tak trudne, jak się wydaje.

Krok 1) Idź do każdej osoby prywatnie - nie w sposób narzucający się, poczekaj (niezależnie od tego, ile godzin czy dni to zajmie), aż znajdziesz chwilę, kiedy będziesz mógł złapać tę osobę poza innymi i nie zaangażujesz się w żadną pracę. Musisz wyczuć tę część i uważać, kiedy i gdzie, kluczem jest nie zwracać na siebie uwagi nikogo oprócz osoby, z którą rozmawiasz, aby nie czuła się niezręcznie, że inni widzą, że rozmawiasz z nią 1 na 1 po tym, co się stało.

Krok 2) Powiedz spokojnie i chłodno, bardzo chłodno, brzmi tylko trochę zakłopotanie, ale nie jest niezręcznie: “Hej, zdaję sobie sprawę, że to co zrobiłem wtedy z grą było naprawdę kiepskie. Zrujnowałem grę (potrząsnąć głową i przewrócić oczami trochę na własną głupotę, nie dramatycznie, tylko subtelny gest, aby rozbroić dramat, który przychodzi z przeprosinami po niezręcznym pierdoleniu) dla was chłopaki. Przepraszam. To było straszne (śmiej się z siebie podczas tego ostatniego kawałka z subtelnym drżeniem głowy, jakby powiedzieć "Nie mogę uwierzyć, że tak się zachowałem”). Spróbuj powiedzieć to tonem i w sposób, który pokazuje, że masz na myśli, ale nie jest dramatyczny. Zero napięcia. Powiedz im, że jest Ci przykro i pomachaj im, odejdź.

Step 3) Nie zapraszaj siebie ani nawet nie ryzykuj, że będziesz zachowywać się tak, jakbyś miał nadzieję, że wkrótce znów do nich dołączysz. Po prostu bądź cool, bądź przyjazny dla wszystkich, przywitaj się z nimi, uśmiechnij się i pomachaj. Wykonuj swoją pracę naprawdę dobrze. Poważnie spieprzyłeś swoją reputację tak dziecinnym posunięciem, jak twoje. Bez urazy, taka jest tylko rzeczywistość twojej sytuacji. Bądź cierpliwy, nie rozmawiaj za dużo, nie próbuj włączać się w ich rozmowy, po prostu wykonuj swoją pracę dobrze i rozmawiaj z nimi. Jeśli będziesz to robił przez kilka miesięcy, poznają cię jako chłodnego, fajnego faceta, który spieprzył, ale przeprosił, nieporadność będzie zużyta i może będziesz mógł ponownie dołączyć do swoich kolegów do gry i żartować o tym, jak strasznie spieprzyłeś w tamtym czasie.

Uwaga: Komentarz twierdzi, że ta metoda jest zbyt przymusowa, ale nie zgadzam się. Myślę, że z odpowiednim urokiem i szczerością, to podejście będzie działać.

Cóż, dla części z nich zrujnowałeś grę. Pytanie brzmi: Jak dokładnie zrujnowałeś grę.

Pytanie: Jak to się stało, że grałeś w złą postać? I czy reszta grupy wiedziała, że Twoja postać jest zła i dlaczego?

Jeśli to był Twój wybór, to dla jakiego powodu wybrałeś złą postać? Idź ich przeprosić jak najszybciej. Jeśli chcesz z nimi zagrać ponownie obiecaj im, że nie wybierzesz ponownie złej postaci.

Jeśli tak nie było, idź przeproś i wyjaśnij im, że zostałeś złapany przez grę i pomyślałeś, że to będzie zabawne. Przeproś za nieporozumienie.

Stwierdziłeś również, że część z nich dobrze się bawiła nawet wtedy, gdy byłeś zaskoczony/ zaszokowany i że wygrałeś z ogromną pomocą szczęścia. Jak zachowałeś się podczas tej walki? Czy byłeś na “killing spree” ciesząc się z zabijania, świętując szczęśliwe rolki i kpiąc z nieszczęśliwych ofiar? A może śmiesznie próbowałeś zdradzić resztę i zobaczyć, co się stanie, i czy byłeś przygotowany na to, że w pierwszej kolejności stracisz swoją postać?

Jeśli tak, to nikt nie zdziwiłby się, gdy Cię wydalili, ponieważ Twoje zachowanie było bardzo niestosowne. Jeżeli drugi przypadek jest prawdziwy, idź usprawiedliwić się i zauważ, że było to kwestią “szczęścia” i że byłeś gotów odtworzyć swoją postać od nowa.

Jeżeli zostałbyś zaproszony z powrotem, zrób ten sam żart ponownie, ale tylko z Twoją postacią i postaciami niezależnymi (z ryzykiem).

Nie możesz. Teraz jesteś “tym facetem, z którym nie możesz grać w D&D, bo on po prostu zabije twoją postać, jeśli będzie miał na to ochotę”. Jeśli czujesz, że masz rację, to nic nie możesz zrobić, tylko pozwolić, by to się skończyło. Żadna ilość kłótni o swoją pozycję nie pomoże - w rzeczywistości prawdopodobnie tylko pogorszysz sytuację, chyba że będziesz mógł winić swoje rozumowanie za klinicznie zdiagnozowany stan psychiczny.

W przyszłości możesz uniknąć powtórzenia się tego, ostrzegając innych graczy przed rozpoczęciem gry, że naprawdę dostaniesz się do swojej postaci, a oni nie powinni być zaskoczeni, jeśli to sprawi, że gra będzie dla nich trudniejsza. Podaj to doświadczenie jako przykład. Przyjmą wyzwanie lub wykluczą cię z gry, zanim zostaną wyrządzone jakiekolwiek szkody. Wczesne ustalenie oczekiwań jest najskuteczniejszym sposobem na uniknięcie takich zaskakujących konfliktów.