Wat te denken van bizarre off-topic vragen tijdens het sollicitatiegesprek

Jestem kuszony do podjęcia pracy, bo jestem bezrobotny i od jakiegoś czasu mam problemy ze znalezieniem czegoś. Ale absolutnie nie mam pojęcia, co zrobić z tą rozmową. Czy oni tylko ze mną zadzierają, żeby zobaczyć, jak zareaguję? Czy może ci ludzie są po prostu szaleni? Co ja mam zrobić z tym wywiadem? Czy to prawdziwa taktyka wywiadu, jak zobaczenie, jak bym reagowała na dziwne pytania?

Niestety tego typu głupie pytania są nieco powszechne w dziedzinie techniki. Stało się to modą na zadawanie “puzzli”, zwłaszcza gdy niektóre z większych firm, takich jak Microsoft, Google, itp., były znane z zadawania tego typu pytań.

Niektórzy ludzie usprawiedliwiają je twierdząc “Chcę tylko zrozumieć, jak myślisz” lub chcą zobaczyć, jak “myślisz poza pudełkiem” lub “pod presją”, itp. Podczas jednej z rozmów kwalifikacyjnych zadawano mi podobne głupie pytania - pytania nie mające nic wspólnego z pracą ani z moimi możliwościami. Musiałam też zastanowić się, czy chcę pracować dla takiego ankietera.

Myślę, że tego typu pytania są absurdalne. I nigdy nie widziałam, żeby takie pytania w ogóle skutecznie wypleniły dobrych kandydatów z biednych kandydatów - co powinno być jedynym sensem wszystkich pytań na rozmowę kwalifikacyjną.

Nigdy nie potępiam firmy, która opiera się wyłącznie na jakości ich pytań na rozmowę kwalifikacyjną. Uważam, że ogólnie rzecz biorąc, firmy wykonują bardzo słabą pracę w zakresie prowadzenia rozmów kwalifikacyjnych. Za coś tak krytycznego jak próba zatrudnienia dobrego pracownika, większość firm wydaje się zostawiać to na kaprysy indywidualnych ankieterów. Niewiele firm zapewnia jakiekolwiek skuteczne szkolenia w zakresie prowadzenia rozmów kwalifikacyjnych. Większość firm kończy się robi to źle.

Nie sądzę, że twoi ankieterzy byli szaleni. I nie wydaje mi się, że zadzierają z tobą. Myślę, że po prostu nie wiedzą, jak zrobić to lepiej. Myślę, że są generalnie słabo wyszkoleni.

Jeśli chcesz wziąć tę pracę, nie pozwoliłabym, aby głupie pytania o rozmowę kwalifikacyjną powstrzymywały cię. To tylko jeden punkt danych do rozważenia ze wszystkimi innymi.

Pierwsze pytania są całkiem normalne z mojego doświadczenia. Drugie pytania są dość nietypowe, ale być może firma szuka ludzi, którzy dobrze myślą na nogach, jak i krytycznie.

Jeśli Buzz Astral nie wie, że jest zabawką, dlaczego zamarza, gdy Andy wchodzi do pokoju?

To jest właściwie najdziwniejsze pytanie, ale może iść w kierunku zorientowania się, jak pracujesz poprzez abstrakcyjne procesy myślowe.

Jeśli musiałbyś być rasistą, przeciwko komu byłbyś rasistą?

If you had to be racist, who would you be racist against.

How many donuts do you think I can eat in one sitting?

Critical thinking, how big is the donut and how hungry are you?

If you found out that I could eat more donuts than you, would you feel threatened?

Can you not be challenged in any way even over trivial things? Wskazuje na osobę, która potrzebuje być na górze; może być dobra lub zła w zależności od tego, czego szuka.

Ogólnie rzecz biorąc, nie są to według mnie dobre pytania, ale nie są to pytania, które zniechęcałyby mnie do podjęcia pracy w trudnym do znalezienia obszarze, gdy jestem bezrobotny.

• *

Nie twierdzę, że to dobre pytania ani nie twierdzę, że znam rzeczywiste powody, dla których zostały zadane, ale widzę, dlaczego ktoś mógłby widzieć w nich wartość. Zacząłem jako menedżer dev oprogramowania z podstawowej rozmowy (“powiedz mi o tobie”) i skryptowe tech screening, i jeden puzzler. Z czasem upuściłem puzzler i ekran techniczny. Tech screeny można zapamiętać i nie udowadniać niczego w odniesieniu do możliwości; tak samo jest z puzzlerem. Najnowszym formatem jest nadal czat (w celu ustalenia podstawowych zdolności komunikacyjnych/społecznych) i trzyczęściowe, timed, kodowanie. Okazało się to o wiele bardziej wiarygodne w ustalaniu możliwości zawodowych. Rodzaje niekonwencjonalnych pytań, które są zadawane w pytaniu programu operacyjnego, nie są jedyne w swoim rodzaju i są dość powszechnie stosowane, nawet jeśli nie są wartościowe.

Jesteś bezrobotny. Zaoferowali ci dobre pieniądze za pracę, którą byłeś zainteresowany na tyle, by się o nią ubiegać. Powinieneś podjąć tę pracę.

To prawie wszystko, co jest do niego.

Rozmowy kwalifikacyjne są zawsze dziwne, właśnie zaakceptowałeś szczególną dziwność jako par dla kursu. Dziwna rozmowa jest generalnie nieistotna, ale w przypadku, gdy potrzebujesz pracy jest ona bardzo nieistotna. Gdyby były one otwarcie niegrzeczne, lub tym podobne, to może masz powód, aby być ostrożnym, ale dziwne nie jest sam w sobie powodem, aby sądzić, że praca będzie zła. Gdybyś był w stanie wybierać pomiędzy ofertami pracy, to może byłoby właściwe pozwolić, aby cię to kołysało, ale w przypadku, gdy masz dobrą ofertę, a nie masz pracy? Nie przejmuj się tym.

Szczerze mówiąc, widzę coś interesującego w każdym pytaniu.

Jeśli Buzz Astral nie wie, że jest zabawką, to dlaczego zamarza, kiedy Andy wchodzi do pokoju?

Jeśli interesujesz się socjologią, to wiesz, że tak naprawdę może to być ruch owiec. Ponieważ wszystkie inne zabawki to robią, Buzz nie chce być inny i chce się automatycznie dopasować, ze względu na to, jak działa nasz mózg.

Jeśli interesowałeś się psychologią, możesz myśleć, że wie, że jest zabawką, ale próbuje temu zaprzeczyć, ponieważ chroni go to przed poczuciem wstydu przed byciem zabawką.

Te pytania powiedziałyby wiele o Tobie pracodawcy, chyba że oczywiście odpowiedziałbyś “oh, em, ow” i tak naprawdę nie ma w Tobie nic tak wspaniałego. Nie możesz myśleć na nogach, co oznacza, że pracodawca nie może pokonać tej bariery zaplanowanych przez Ciebie odpowiedzi.

Na jednej z prac, które dostałem, przeprowadziłem rozmowę z czegoś, o co mnie zapytano, a pracodawcy uznali mnie za interesującego z tego powodu. Nie byłam spięta i pokazałam im, jak w końcu będę w pracy, będąc sobą.

W każdym razie, po prostu weź tę pracę.

Stress Interview

In de Marine Scout Sniper Platoon initieert zou door een fysiek slopend selectieproces gaan, tijdens dit proces zouden de NCO’s routinematig kandidaten opzij trekken voor intense, uit de hand gelopen, en vaak onzinnige interviews. Dingen zoals “Wat is je favoriete Pokemon?” of “Waar komen de baby’s vandaan?” Elk antwoord dat gegeven wordt, zou worden besproken of openlijk worden bekritiseerd voordat de volgende, even bizarre vraag wordt gesteld. Zelfs de favoriete kleur van de kandidaten zou luidkeels worden verklaard en gedemonstreerd als fout voordat ze onder druk werden gezet om een andere zinloze vraag te beantwoorden. Het doel van dit schijnbaar krankzinnige grillen van de fysiek uitgeputte kandidaten was om te evalueren hoe de persoon mentaal reageerde op het onverwachte wanneer hij of zij onder extreme druk stond. Het idee was om te evalueren op wie men kon rekenen om zich aan te passen en alert te zijn, zelfs wanneer men volledig uitgeput was en geconfronteerd werd met een totaal onvoorziene situatie. Het was ook ontworpen om te zien wie er onder stress naar buiten zou storten, of onder intense omstandigheden zou opsluiten en afsluiten.

Stress interviews worden ook in het bedrijfsleven in een meer afgezwakte mate gebruikt. Vooral als het gaat om een zeer competitieve, snelle positie, met veel vaste deadlines, langere periodes van overwerk, en een hoge stress-hoge energie werkomgeving. Ze willen niet iemand inhuren die andere werknemers gaat aanranden, stopt uit protest tegen harde deadlines en projectrichtlijnen, of eisen van het management weigert als het moeilijk wordt.

Tot slot lijkt de racismekwestie vreselijk beladen. Het juiste antwoord daarop zou zijn om te weigeren deze vraag te beantwoorden en verder te stellen dat je geen vragen over ras, religie, seksuele geaardheid of politieke stellingname zult beantwoorden. Het is eigenlijk een schending van uw burgerrechten om gedwongen te worden dergelijke vragen te beantwoorden. (Aangenomen dat u in de VS woont)

Nie jest to masowo powszechne, ale niektórzy ankieterzy lubią całe podejście “dziwaczne pytania”.

Teoria jest taka, że widząc, jak reagujesz na pytania, które są poza tym, co może być w stanie przygotować się do nich są widząc, jak myślisz na nogach, a także są bardziej prawdopodobne, aby zobaczyć “prawdziwy” ty, a nie próbował występ na rozmowę kwalifikacyjną i może to być sposób, aby odsłonić sposób kandydata mózg pracuje.

Jeśli Buzz Astral nie wie, że jest zabawką, dlaczego zamraża się, gdy Andy wchodzi do pokoju?

Powiedz na przykład, że odpowiedziałeś “Nigdy o tym nie myślałem!” może to sugerować, że nie jesteś kimś, kto myśli bocznie i analitycznie itp.

Nie jest to coś, co osobiście lubię, ponieważ uważam, że proces rozmowy kwalifikacyjnej jest dwukierunkowy i myślę, że jesteś dość prawdopodobne, że opuścisz kandydata myśląc, że jesteś albo trochę szalony, albo po prostu dziwny.

Biorąc pod uwagę, że jesteś bezrobotny, nie jestem jednak pewien, co masz do stracenia, przyjmując ofertę?

To był dziwny wywiad, naprawdę.

Co o tym sądzić? Dział HR jest albo prowadzony przez dziwaka, albo miał ostatnio indoktrynację na temat “nietradycyjnych pytań o rozmowę”.

Słowa kluczowe: Dział HR. Twoja praca nie jest w dziale HR. Wywiad nie mówi nic o tym, jak będzie wyglądać praca w dziale programistów. Prawdopodobnie ktoś z tego działu był obecny na tej rozmowie i Twoja decyzja o tym, czy pracować dla nich, czy nie, powinna być oparta na wrażeniu, jakie od tej osoby otrzymałeś, poza dziwnymi pytaniami.

Brzmi to tak, jakby ci ludzie aktywnie starali się nie przeprowadzać tradycyjnego wywiadu. Tradycyjne rozmowy kwalifikacyjne są często postrzegane jako wzmacniające istniejące uprzedzenia w zatrudnianiu, więc robienie czegoś dziwnego i innego może przeciwdziałać niektórym rzeczom, takim jak niepokój związany z tablicą, który może zranić wspaniałych kandydatów. Ich intencje były prawdopodobnie dobre.

W każdym razie, co z tym zrobić na bok, co z tym zrobić? Poproś o kolejną rozmowę kwalifikacyjną, jeśli chcesz mieć okazję dowiedzieć się więcej o rzeczywistej pracy. Dostali szansę na poznanie Ciebie, teraz to sprawiedliwe, że chcesz poznać ich lepiej przed dołączeniem. Sprawdź, czy możesz mieć trochę czasu z kimkolwiek, kto byłby Twoim menadżerem i porozmawiaj przez chwilę o ich prawdziwych oczekiwaniach i aktualnych wyzwaniach.

Możesz się nad tym zastanawiać. Pytania mogą nie być przeznaczone dla ciebie… To znaczy, że nie są zagadkami, które mają skłonić cię do krytycznego myślenia. Są one zaprojektowane tak, aby oznaczać dziwaków, aby ankieter mógł ich unikać.

Jeśli Buzz Astral nie wie, że jest zabawką, dlaczego zamraża się, gdy Andy wchodzi do pokoju?

Jeśli ktoś zaczyna poważnie bełkotać odpowiedzią na ten temat, oznaczyłabym go czerwoną flagą w wywiadzie. Mogłoby to oznaczać, że spędzają zbyt dużo czasu nad minutami, co może być złe w środowisku programowania. Chcę ludzi, którzy będą wykręcać kod, który jest przyzwoity, a następnie naprawiać błędy i optymalizować najlepsze części. Nie chcę, aby ktoś rozpieszczał się nad dwiema liniami kodu, próbując zoptymalizować go na śmierć i drobny zysk, gdy trzeba usmażyć większe ryby.

Jeśli musiałbyś być rasistą, przeciwko komu byłbyś rasistą?

Jeśli ktoś zacznie łatwo i poważnie walczyć z odpowiedzią na te pytania… Czerwoną flagę i wyeliminowałbym ich z puli wynajmu. Działy programistyczne są zazwyczaj bardzo wielokulturowe, ponieważ musisz mieć do czynienia z różnymi ludźmi zarówno w biurze, jak i poza nim, poprzez kontrahentów w Chinach, Indiach, itp. Jeśli ktoś oczywiście ma jakieś problemy z konkretną rasą, gdzie może poważnie odpowiedzieć na to pytanie bez wahania… duża czerwona flaga. Zwłaszcza, jeśli można by je awansować na stanowisko kierownicze. Nie chcesz rasistów w kierownictwie. Chcesz, aby menedżerowie byli skłonni znaleźć i awansować pod nimi ludzi w oparciu o zasługi, a nie cechy dziedziczne.

Ile pączków mogę zjeść na jednym posiedzeniu?

Brzmi to jak pytanie zagadkowe. Po prostu staram się skłonić Cię do krytycznego myślenia. Porównałbyś siebie, i ile pączków możesz zjeść do ankietera, i dokonać oszacowania. Bo czasami w programowaniu musisz wymyślić coś, co najlepiej nadaje się do prototypu, zanim więcej badań będzie w stanie rozwiązać problem.

Jeśli dowiedziałbyś się, że mogę zjeść więcej pączków niż ty, poczułbyś się zagrożony?

Ponownie… pytanie z czerwoną flagą zaprojektowane, aby odfiltrować szaleńców. Jeśli ktoś może natychmiast i poważnie zacząć grzechotać odpowiedzią na to… natychmiastowa czerwona flaga. To by oznaczało, że są neurotyczni, albo przedkładają swoje osobiste uczucia nad osiągnięcie celu zespołowego. W programowaniu, zawsze masz programistów, którzy potrafią więcej kodować, lepiej debugować, itp. Nikt nie musi zamieniać tego w wkurzający konkurs, ponieważ każdy pracuje nad osiągnięciem wspólnego celu, jakim jest ukończenie projektu. Jeśli ktoś łatwo zrani swoje uczucia, to stanie się ciężarem dla zespołu.

Więc jeśli twoja odpowiedź na nie zaczęła się od zagubionego spojrzenia, chuckle'a i wahania przed odpowiedzią… to właśnie dlatego dostałeś ofertę pracy. Ponieważ to jest teraz OSOBA NORMALNA powinna odpowiadać na takie dziwne pytania jak to.

Co do tego, dlaczego zadali ci te pytania, a nie pytania o twoje doświadczenie: Prawdopodobnie już zdecydowali się dać ci tę pracę i chcieli tylko wypełnić czas bezcelowymi ćwiczeniami, ponieważ It’s Policy ™. Co jest głupie, ale niektóre firmy to robią. Dlatego właśnie dostałeś tę pracę, mimo że nie zadałeś żadnych własnych pytań.

Co do tego, jaki był sens tych pytań, to możliwe, że nie było sensu. Chcieli tylko sprawdzić, czy masz poczucie humoru przed dołączeniem do zespołu, sprawdzić, czy pasujesz do kultury zespołowej. Zwłaszcza jeśli była to rozmowa końcowa w dużej firmie, prawdopodobnie już zdecydowali, że masz kotlety i chcieli się upewnić, że nie jesteś dronem. Który zdałeś!

Gdyby to byłam ja, użyłabym niektórych z tych pytań jako punktu wyjścia do odwrotnego wywiadu. Na przykład:

Jeśli miałbyś być rasistą, przeciwko komu byłbyś rasistą?

Moja odpowiedź na to pytanie byłaby czymś w rodzaju “Jeśli miałbym przyjąć to stanowisko, czy istnieje wymóg, że muszę być rasistą?” i zobaczyć, jak oni na to reagują. Sposób, w jaki by zareagowali, miałby wpływ na to, czy przyjmę ofertę, czy też nie; to, czego bym szukał, to zobaczyć, czy po prostu natychmiast porzucą temat, czy też nadal będą go badać. Jeśli kontynuowaliby badania, wtedy wyszedłbym z wywiadu, ale jeśli zrezygnowaliby z tematu, mogliby kontynuować.

Jeśli dowiedziałbyś się, że mogę jeść więcej pączków niż Ty, czy czułbyś się zagrożony?

Po raz kolejny moja odpowiedź na to pytanie brzmiałaby: “Czy nie jem dużo pączków, o co powinienem się martwić w tej firmie?” i zobacz, co mówią. Prawdę mówiąc, nie chciałbym rozważać pracy w firmie, w której moja zdolność do jedzenia pączków może przyczynić się do tego, czy dostanę podwyżkę, czy awans, więc byłoby to prawdziwe pytanie typu “reverse-interview”. Sensem tego pytania byłoby sprawdzenie, czy firma ma jakieś niezwykle ezoteryczne względy związane z awansami lub podwyżkami, ponieważ oznaczałoby to, że awans nie byłby oparty na zasługach, czemu byłbym przeciwny.

Tak bym sobie z tym poradził. Ale potem znów zrobiłeś to inaczej i dostałeś pracę, więc chyba zrobiłeś to dobrze.

Z jakiegokolwiek powodu, poprawnego lub nie, zdecydowali, że pytania techniczne w wywiadzie osobistym nie robią dobrej roboty oddzielając dobrych pracowników od złych. Zamiast tego, koncentrują się na pytaniach dopasowanych do zespołu. Chodzi nie tyle o to, by sprawdzić swoje umiejętności myślenia, ile o to, jak reagować na takie pytania, gdy już zaczniesz traktować je poważnie.

Nie sądzę, by były one same w sobie szalone. To może być szalony pomysł. To może być zły pomysł. Ale jest to koncepcja, którą próbują z rozsądnych, racjonalnych powodów.

Częścią problemu jest to, że jeśli zapytają Cię bezpośrednio o to, co chcą wiedzieć, możesz odpowiedzieć nieuczciwie. Na przykład, rozważ następujące pytania:

1. Gdybyś zobaczył portfel leżący na ziemi, co byś zrobił?
2. Jeśli Twój przełożony jest poza biurem, czy pracujesz, czy się wygłupiasz?
3. Czy weźmiesz dodatkowy czas, aby naprawdę zrozumieć problem przed stworzeniem rozwiązania?

Są to dość oczywiste pytania. Nie dawałbyś odpowiedzi takich jak

1. Wyjmij z niego pieniądze i odłóż portfel z powrotem.
2. Wygłupiaj się.
3. Oczywiście, że nie. Zrobię tak mało, jak to możliwe. Jeśli wygląda na to, że działa, to jest dla mnie wystarczająco dobre. Zawsze możesz zgłosić błąd, jeśli tak nie jest.

Nawet jeśli tak myślisz, nie podałbyś tych odpowiedzi w rozmowie kwalifikacyjnej. Ponieważ nie chciałbyś pracować gdziekolwiek, kto by kogoś takiego zatrudnił.

Kiedy pytają Cię o Buzza Astrala, czujesz się jednak bardziej wolny, aby przypisać Buzzowi złe motywy. Nie jest oczywiste, że powiedzenie “Bo on nienawidzi tego głupiego bachora” wskazuje, że jesteś antyspołeczny. Ale to może być ich wyjście z tego.

Pomysł tutaj nazywa się projekcja . Ludzie mają tendencję do przypisywania swoich własnych motywów innym. Tak więc, aby dotrzeć do prawdziwych motywów ludzi, jednym z podejść jest zapytanie tej osoby o innych, aby zobaczyć jakie motywy ta osoba przypisuje tym innym. Ponieważ przypisane motywy są często bardziej szczere niż motywy, które ludzie sami sobie przypisują.

Kiedy mówią, że chcą cię zatrudnić po tej rozmowie, mówią, że lubią to, co twoja publiczna twarz mówi o tobie. Zakładając, że ta metoda wywiadu nie jest piętrowy (może to być po prostu kolejna moda, że będzie zużywać się), prywatny ty, że widzieli przez swoje reakcje na te dość głupie pytania było atrakcyjne dla nich. Przyjmij to jako komplement.

Jeśli miałeś pracę i rozważałeś rezygnację z niej w celu podjęcia tej pracy, mogę się od niej odchylić. Ale jeśli jesteś bezrobotny, co masz do stracenia? Może oni mają rację, a ty świetnie nadajesz się na to stanowisko. Nawet jeśli się mylą, dostaniesz wypłatę, gdy będziesz tam pracował. Jeśli zdecydujesz, że chcesz inną pracę, możesz spojrzeć podczas otrzymywania wynagrodzenia.

Jeśli potencjalni pracodawcy zapytają, dlaczego nie zostaniesz w tej pracy, możesz powiedzieć, “Cóż, powinienem był zdać sobie sprawę z rozmowy kwalifikacyjnej, że to nie było miejsce dla mnie. Nie zadawali żadnych technicznych pytań. Pytali mnie o Buzza Astrala i jedzenie pączków.” Większość miejsc zgodzi się z tobą, że są szalone i zrozumieją, dlaczego wyjeżdżasz.

Rozmowa kwalifikacyjna była prawdopodobnie wymaganą formalnością.

Po odbyciu rozmowy kwalifikacyjnej nie strasznie różniącej się od tego, co opisujesz, ale z drugiej strony, powiem, że prawdopodobnie już wcześniej zdecydowali się zatrudnić ciebie, a sama rozmowa kwalifikacyjna była wymogiem kadrowym.

Często w firmach, kierownik ds. rekrutacji nie może przedłużyć oferty, dopóki nie odbędzie się “formalna” rozmowa osobista. Często rozmowy te są wykorzystywane zgodnie z ich przeznaczeniem; w celu wyłonienia kandydatów i wybrania najlepszego. Jednak nierzadko zdarza się, że kierownik ds. rekrutacji decyduje się już na zatrudnienie osoby w oparciu o czynniki zewnętrzne. (Czasami tylko z powodu życiorysu lub kontaktów osobistych, albo dlatego, że było niewielu innych wykwalifikowanych kandydatów, albo… kto wie). W tych przypadkach jednak rozmowa kwalifikacyjna musi być kontynuowana, ponieważ wymagają tego Panowie HR.

Prowadzi to następnie do farsy rozmowy kwalifikacyjnej. Przynoszą cię na miejsce i umieszczają w sali konferencyjnej. Wszyscy tam już wiedzą, że Cię zatrudnią. (choć może w tym przypadku nie wiedziałeś) Więc przechodzą przez ruchy i bawią się jednocześnie. Jeśli szukają czegoś w trakcie tego procesu, szukają tylko potwierdzenia, że nie jesteś palantem i mogą z tobą pracować, a ty będziesz się dobrze bawić w happy hour.

Tak więc, aby odpowiedzieć na twoje pytanie, nie zrobiłbym z tego zbyt wiele.

Szukają informacji na temat tego, jak postrzegasz rzeczy. Nie chodzi o dobre lub złe odpowiedzi, ale kiedy przeprowadzasz wywiady z setką osób z tymi samymi pytaniami, masz tendencję do uzyskiwania kategorii wyników.

Na przykład często jestem rasistą:. Podoba mi się irlandzka kultura. Moja odpowiedź byłaby taka, że byłabym pozytywna, a słowo “przeciw” jest fałszywym założeniem. Ta odpowiedź mówi ankieterowi wiele rzeczy. Jedną z nich jest to, że używam słowa “rasizm” jako niezwiązanego z rasą, ponieważ Eire jest narodem i etnicznością, a nie rasą.

Wiele rzeczy można ustalić. Wtedy po prostu sprawdzają, czy pasujesz.

Problem z “standardowym” zestawem pytań HR polega na tym, że kandydaci grają w system. Istnieje mnóstwo materiałów online, a nawet całych firm oferujących porady dla deweloperów, jak przeprowadzić rozmowę kwalifikacyjną. Na przykład, vanhack oferuje bardzo przystępną cenę 5h/tygodniową rozmowę kwalifikacyjną dla osób zainteresowanych pracą na kanadyjskiej wizie sponsorowanej, gdzie trener nauczy Cię najlepszych odpowiedzi w puszkach na pytania takie jak:

• Jaka jest Twoja największa słabość?
• Jak często czujesz się jak nieudacznik.

Dlatego rzucam kilka dziwnych pytań na kandydatów, aby sprawdzić, czy odpowiedzi na powyższe nie są po prostu odpowiedzi w puszkach ćwiczone setki razy. Kilka dziwnych rzeczy, o które pytałem:

• Jaka jest Twoja ulubiona franczyza superbohaterów
• Jeśli mógłbyś mieć jakieś zwierzę domowe, które wybrałbyś i dlaczego?
• Jeśli mógłbyś być jakimś superbohaterem, którym byś był i dlaczego?

Nie ma tu żadnego dobra ani zła (chociaż nigdy nie zatrudniam ludzi, którzy wolą DC od Marvela), są one po prostu po to, by ustalić podstawę tego, jak naprawdę wyartykułowany jest kandydat.

Te pytania nie są tak odległe. Ostatnio przeprowadziłam kilka wywiadów. W jednym przypadku wywiad był o wiele bardziej ogólny. Oprócz małego testu programistycznego, dosłownie 1 strona T/F, rozmawialiśmy tylko o ogólnych rzeczach. To prawda, że mój wywiad był o wiele bardziej ontopijny, ale nie za bardzo odległy od twojego.

Ankieter - wiodący dev firmy uzasadniał to słowami: “Chcę cię poznać, a jeśli nie umiesz kodować, to będzie to dość oczywiste, dość szybko”.

Biorąc pod uwagę moje CV, był o wiele bardziej zainteresowany tym, czy będę się dogadywał z resztą zespołu, niż pisaniem kodu piórem i papierem.

Na twoim miejscu na pewno wziąłbym tę pracę. Brzmi to jak zabawne i bardzo zróżnicowane środowisko do pracy. Co i tak masz do stracenia.

Poza tym, jaka jest Twoja obecność online, czy Twoje CV pokazuje Twoją pracę, czy podzieliłeś się z nimi swoją poprzednią pracą/aplikacjami w sklepach/git repo? Jeśli któreś z nich jest tak, to najprawdopodobniej wiedzą, jak dobry jesteś w tym, co robisz.

Wywiad jest dwukierunkowy i wydaje się, że nie masz wglądu w to, nad czym będziesz pracował, co w rzeczywistości jest wglądem w firmę.

Spójrz na nich na Glassdoor, ale byłbym ostrożny przyjmując to stanowisko.

Do innych odpowiedzi chciałbym dodać, że choć pytania te wydają się dziwne i bezsensowne dla rozmówcy, to mogą dać dobry obraz psychiki i charakteru kandydata do HR. Faktycznie, kompetentny psycholog może mieć dzień w terenie z odpowiedziami na te pytania. Są one celowo zaprojektowane w taki sposób, aby zamaskować ważne pytania, które rozmówca normalnie kłamać.

Na podstawie mojej ograniczonej wiedzy psychologii, czując się zaskoczony i śmiejąc się z tych pytań można było zrobić bardzo dobrze.

Jestem całkiem pewien, że odpowiem na wszystkie z nich z całą powagą i nie wywiadu żałośnie.

Jako ankieter techniczny mogę przynajmniej powiedzieć, że pierwsze trzy pytania wydają się być rozsądne…chociaż trzecie jest trochę niezręczne.

Pierwsze dwa pytania próbują wyrwać z ciebie doświadczenie i pokorę. Ujawnienie jednej ze swoich słabości jako słabości jest częstym faux-pasem w wywiadach, a to daje rozmówcy możliwość wyjaśnienia swojej słabości jako siły.

Na przykład: “Nie jestem tak zdyscyplinowany w TDD, gdy operuję na starym kodzie, jak bym chciał, więc zacząłem czytać książki XXX i zacząłem praktykować to podejście, gdy tylko musiałem wprowadzać zmiany w starym kodzie.”

“Największy błąd” pytania są dla mnie osobiście zabawne, ponieważ dają one respondentowi możliwość podzielenia się tym, jak wyciągnął wnioski z błędu, który popełnił w swojej karierze. Jeśli jako kandydat pracowałeś w tej branży, w jakimś punkcie popełniłbyś błąd, który mógłbyś nazwać “dużym”. Jeśli tego nie zrobiłeś, cóż, właśnie nazwałem twój blef na twoim CV.

Na przykład: “Przypadkowo wydałem kod, który był skierowany do innego środowiska niż produkcja. Szybko dowiedziałem się, co musimy zrobić w tym scenariuszu, a zespół i ja zebraliśmy się, aby w ciągu 15 minut znaleźć rozwiązanie tego problemu. Dowiedziałem się, że środowisko, w którym tworzony jest kod, musi mieć określony zestaw zmiennych, tak by artefakty były tworzone poprawnie, a ta zmienna nie była ustawiana, gdy robiłem to wydanie. Następnie byłem pionierem zmian w systemie kompilacji, tak aby ta zmienna była ustawiana w oparciu o fakt, że robiłem kompilację wydania, w przeciwieństwie do tego, że za każdym razem musiałem ją zapamiętywać.”

• *

Więc przejdźmy do reszty. Cała reszta podnosi dla mnie masywną czerwoną flagę i nie chciałbym pracować w firmie, która zadaje tego typu pytania.

**Żadne z tych pytań nie robi nic, by ocenić twoją zdolność do myślenia “poza pudełkiem”, ani nie mówi ci nic o tym, czego oczekują od ciebie, gdy jesteś zatrudniony. Pamiętaj - przeprowadzasz rozmowę kwalifikacyjną _them tak samo, jak oni przeprowadzają rozmowę you, i byłbym zaskoczony, gdybyś się ze mną nie zgodził w tej kwestii, ale nie sądzę, żeby przeszli przez twoje moce.

Kuszące jest trzymanie nosa za nos i branie pieniędzy, ale pensja nie jest warta stresu czy niepokoju. Gorąco zachęcam do szukania gdzie indziej.

Istnieje wspólny element, który łączy te 3 pytania: i to może być po prostu test twojego trzymania się go, odpowiednio:

1. Znasz szczegóły słynnego Amerykańskiego filmu rozrywkowego (prawdopodobnie z czasów twojego dzieciństwa);
2. Jesteś świadomy, że razyzm jest szczególnie wrażliwym tematem w Ameryce;
3. Pączki są zazwyczaj kojarzone z _amerykańskim** środowiskiem pracy bardziej niż w jakimkolwiek innym kraju;
4. jak dobrze angażujesz się w rywalizację o coś pozornie bezowocnego i szkodliwego dla twojego zdrowia tylko po to, aby udowodnić, że jesteś lepszy (_amerykański***** sposób myślenia o rywalizacji** ).

Brak humoru u rekrutów może być również spowodowany po prostu:

• muszą być poważni przy zadawaniu tych pytań, aby uniknąć sytuacji, w której rekruter uważa, że powyższe pytania są żartem lub podstępem;
• pytania te nie wywołują już na nich żadnego uśmiechu, ponieważ wielokrotnie je zadawali.

Inni mówili o tym, ale formalny proces przesłuchania, poza aspektem technicznym, jest przewidywalnym, przećwiczonym teatrem Kabuki. A jednak firmy szukają kogoś, kto będzie najlepiej pasował do ich kultury, oprócz tego, że wydaje się, że mają techniczne kotlety.

Jak stwierdzić, że gdy kandydaci są trenowani i ćwiczeni w ciągu cala swojego życia, aby dać nie odpowiedzi?

Zadajesz pytania poza lewym polem, że nie mogą być przygotowani, i zobaczyć, jak sobie z tym radzą.

Z pewnością mniej chodziło o odpowiedzi, których sam udzielałeś, a mniej o to, jak radziłeś sobie z “wyjętymi z pudełka”, jak “asymetryczny” jest twój sposób myślenia, twój temperament i twój proces, gdy masz do czynienia z nieoczekiwanym, na nogach.

Jeśli przeszkadza ci to na tyle, by odrzucić wielką, lukratywną okazję, to chyba zależy to od ciebie. Najwyraźniej rzuciło cię to bardziej niż się wydaje. Czy naprawdę sądzisz, że będą cię zmuszać do obliczenia, ile pączków może zjeść współpracownik? Jeśli nie, to nie jestem pewna, dlaczego miałabyś się tym martwić.

Robiłam rozmowę kwalifikacyjną przez Skype'a na stanowisko telepracownika, i pojawiło się pytanie “co cię najbardziej interesuje na tym stanowisku?” Moja odpowiedź: “Perspektywa nie noszenia żadnych spodni do pracy” wysłała tę rozmowę całkowicie poza torami, w kierunku Seinfeldiana, ale najwyraźniej podobało im się, że nie jestem tym uzależnionym od strachu automatem, i zostałem zatrudniony, choć praca nie była wspaniała. Czy powinienem był ich odrzucić, bo byli skłonni zatrudnić kogoś, kto by to powiedział? Czy nie powinni byli mnie zatrudnić? Wydaje mi się, że mogłem nie pasować do firmy tak dusznej, że nie śmialiby się z tego, co się stało, więc w rzeczywistości było to przydatne przy ustalaniu, czy dobrze pasuję do kultury, dla obu stron.

Pierwsze kilka pytań było negatywne, takie jak:

Jedyne co przychodzi na myśl to, że ankieter naprawdę pyta “Daj mi powód, żeby cię nie zatrudnić.” Oczywistą odpowiedzią jest, aby nie brać przynęty i dać mu jedną, a zamiast tego zaoferować coś, co jest pozytywne.

Wtedy dostali po prostu po prostu dziwne. Jestem całkowicie poważny; zostałem poproszony:

Możliwe, że to stanowisko polega na rozmowie z różnymi ludźmi biznesu, gdzie istnieje wysokie pragnienie, aby nie obrazić ich, a ankieter testuje swoją zdolność do bycia dyplomatycznym zamiast niedbałym z twoich słów, aby nie obrazić tych ludzi. Kiedyś miałem kumpla przyjść na wywiad, a następnie natychmiast zbombardować go jednym niedbałym komentarzem politycznym.

Jeśli Buzz Astral nie wie, że jest zabawką, dlaczego on zamraża, gdy Andy wchodzi do pokoju?

Możliwe, że po prostu chcą zobaczyć swoją zdolność do rozwiązywania problemów w racjonalny sposób. Nie oczekują od Ciebie dokładnej odpowiedzi, ale chcą zobaczyć, że używasz logiki i dedukcyjnego rozumowania, aby dać całkiem przyzwoitą odpowiedź. Tak samo jak pytają “Ile piłek pingpongowych może zmieścić się w 747”.

Inną możliwością jest to, że chcą poznać Twoją osobowość, aby sprawdzić, czy się do niej zmieścisz. Albo przynajmniej zabawić się swoimi odpowiedziami.

Powodzenia.

Trochę późno na imprezę, ale czy mogłeś być nieświadomym uczestnikiem Wyścigu Szczurów/Obiadu dla Schmucków?

tzn. jeden ankieter założył się z drugim, że może zrobić wywiad tak dziwny, że respondent pisze o tym na wymianie stosów?

–OR–

Może chcieli znaleźć Twój profil SE, aby zobaczyć, jakie rzeczy potrzebujesz pomocy na/udzielenia odpowiedzi dla