Jaka jest różnica między płatnym czasem wolnym, urlopem, osobistym urlopem?

Oba są podzbiorem płatnego czasu wolnego. Ale mają one różne intencje i prawdopodobnie mają różne zasady.

Intencją osobistego urlopu jest umożliwienie pracownikom różnych wyznań i przekonań wzięcia urlopu, który jest ważny dla tej osoby. W ten sposób żydowski pracownik może co roku wziąć wolne od Rosz Ha-Szana, podczas gdy katolicki pracownik bierze wolne w Wielki Piątek, a pracodawca nie musi się zastanawiać, które święta są warte świętowania, a które wymagają od pracowników wzięcia dni urlopu. Zasady dotyczące osobistego święta są również prawdopodobnie nieco inne - możesz je dostać na początku roku, a nie narosnąć jak czas wakacji, prawdopodobnie nie przewrócą się na następny rok, jeśli są niewykorzystane, mogą nie kwalifikować się do wypłacenia przy wyjściu, itp. Jednak zasady każdej organizacji mogą być inne.

Wakacje: Forma płatnego urlopu, który przyznawany jest w czasie i/lub w formie ryczałtu. Zazwyczaj musisz zaplanować ten czas wolny w wielu organizacjach.

Personal Holiday: Forma płatnego czasu wolnego, który jest po prostu elastycznym urlopem. Organizacja może mieć określoną liczbę trudnych dni wolnych od pracy (np. 4 lipca), a następnie jeden lub więcej osobistych dni wolnych od pracy, które pozostawia się Tobie w gestii, kiedy je wykorzystać.

Chory czas wolny: Forma płatnego czasu wolnego, który jest zazwyczaj nieplanowany i wykorzystany z powodu choroby.

PTO: Bardziej powszechny sposób radzenia sobie z tym wszystkim razem w sposób ogólny. Uważa się, że jest on bardziej sprawiedliwy dla wszystkich pracowników i oferuje największą elastyczność. Niestety, w wielu przypadkach całkowity PTO jest często mniejszy niż ten, który zostałby normalnie przyznany, gdyby został rozdzielony jako urlop, choroba i wakacje.

Do niedawna wielu pełnoetatowych pracowników w USA otrzymywało około 10 urlopów rocznie. Były to na ogół stałe terminy (Nowy Rok, Dzień Prezydenta, Święto Dziękczynienia…). Zarabiali też od 2 do 4 tygodni wakacji. I mogli mieć od 3 do 10 dni chorobowych. O urlop poproszono z wyprzedzeniem, chorych można było poprosić albo tego dnia, albo z wyprzedzeniem o wizytę u lekarza. Jeśli byłeś na zwolnieniu lekarskim dłużej niż X dni, potrzebowałeś notatki od swojego lekarza. Istniały również zasady dotyczące wykorzystania lub utraty urlopu i dni chorobowych, jeśli na koniec roku zaoszczędzono zbyt wiele.

W ciągu ostatnich 10 lat te zasady/korzyści uległy zmianie. Teraz pracownik dostaje około 10 dni urlopu w roku, ale kilka z nich to wakacje zmienne lub osobiste, podczas gdy pozostałe są w ustalonych terminach. Pozwalają one pracownikowi zaplanować je tak, aby zbiegały się w czasie z rozkładami zajęć szkolnych jego dzieci, lub w bardziej dogodnym terminie (chcą wziąć dzień po Święcie Dziękczynienia). Urlopy kończą się pod koniec roku. Jeśli zapomniałeś wziąć pływające wakacje, szkoda.

Wakacje i choroby są teraz połączone w jednym wiadrze nazywa się płatny czas wolny lub PTO. Można je zaplanować z wyprzedzeniem lub zrobić w ostatniej chwili. Niektóre firmy pozwalają pracownikom na korzystanie z innej kategorii zwanej krótkotrwałą niepełnosprawnością, jeśli stracą tydzień lub dwa z powodu operacji lub poważnej choroby. Istnieją maksymalne limity dotyczące liczby godzin, które pracownik może przenieść z jednego roku na następny. Niektórzy zapłacą Ci za nadgodziny, inni po prostu je wyrzucą.

Istnieją również inne opcje: Przypadkowy czas wolny, i alternatywne harmonogramy pracy, które mogą zwiększyć złożoność tych zasad.