Jak oceniamy kandydatkę, która nie rozmawiałaby z żadną kobietą w trakcie rozmowy kwalifikacyjnej?

Celem rozmowy kwalifikacyjnej jest ustalenie, czy kandydat dobrze nadaje się do tej pracy. Jeśli Twój panel rekrutacyjny nie ma wystarczającej pewności, że kandydat jest odpowiedni, nie przedłużaj mu oferty.

Kilka czynników wpływa na podjęcie tej decyzji, nie tylko ich kompetencje techniczne. Dziwność jest jednym z takich czynników, ale jest ich dużo więcej. Widziałem, jak kandydaci technicznie dobrze wykwalifikowani byli odrzucani, ponieważ “za bardzo zajmowali się badaniami, a nie biznesem”, ich styl komunikacji był ekstremalnie zagmatwany, czcili platformę, z której nie korzystamy, ich showboating był o wiele za duży, i tak dalej.

Komunikacja z kobietami wydaje się ważna dla tej pracy, a John wyraźnie dał do zrozumienia, że jest tam daleko od celu. Można więc stwierdzić, że kandydatka nie spełnia wymagań.

Chyba to przeceniasz. Dużą czerwoną flagą dla mnie (i pozornie dla ciebie) jest to, że kandydat nie był w stanie poprosić o pomoc najbardziej oczywistej osoby przed nim (recepcjonistki). Zamiast tego zdecydował się zmarnować czas kierownictwa, aby pomóc mu znaleźć drogę do pokoju rozmów. Nie mówiąc już o tym, że zwyczajowym zachowaniem przy przychodzeniu na rozmowę kwalifikacyjną jest poinformowanie recepcjonistki, kim jesteś i dlaczego tam jesteś.

Zapytałabym go, dlaczego zmarnował czas właściciela i starszego developera, a gdyby odpowiedź była niezadowalająca (np. “Nie rozmawiam z kobietami”), zakończyłabym rozmowę i wyprowadziłabym go. Nie mam czasu na te bzdury, a na pewno nie chcę zatrudnić kogoś, kto potrzebuje jego ręki do podstawowych zadań.

Jeśli ten kandydat był wystarczająco kompetentny jak inni i musieliśmy zawęzić naszą listę, to jak dużą wagę powinna mieć jego postawa? Czy powinniśmy dać “Johnom” wykazującym podobne zachowania korzyść z wątpliwości, czy od razu wysłać puszkę z odrzuceniem maila?

Zwłaszcza w małej firmie, a zwłaszcza gdy pracownicy wypełniający dane stanowisko muszą spotykać się z klientami, postawa jest prawie wszystkim. Daj mi kandydata, który nie jest tak silny technicznie, ale ma odpowiednią postawę i zazwyczaj mogę go wyszkolić, aby stał się świetnym pracownikiem. Daj mi kandydata o słabej (lub dziwnej) postawie, a mocne strony techniczne mogą nie mieć żadnego znaczenia.

Jeśli kandydat silnie pasuje do rachunku wszędzie poza pozornym unikaniem kobiet, byłbym bezpośredni. Coś w stylu “Podobają nam się twoje techniczne zdolności, ale wygląda na to, że unikasz tu każdej kobiety. Nasza firma i nasi klienci składają się zarówno z mężczyzn, jak i z kobiet, a ta rola wymaga zajmowania się obiema. Jak możemy czuć się komfortowo, że poradzisz sobie z tą sytuacją?”

Prawdopodobnie to pytanie wywoła przyczyny tego, co obserwujesz, i możesz podjąć odpowiednią decyzję o zatrudnieniu/nie zatrudnianiu.

Jeśli otrzymam od innych osób w zespole (kobieta lub mężczyzna) silny odzew, że ta kandydatka była “dziwna i obraźliwa”, to prawie na pewno przekazałabym zatrudnienie, chyba że byłabym przekonana, że jest to coś, co można łatwo naprawić lub było to jakieś nieporozumienie. Informacja zwrotna od mojego zespołu jest dla mnie _ bardzo ważna i dopasowanie do zespołu jest często najważniejsze przy podejmowaniu decyzji o zatrudnieniu.

Moja myśl jest taka, że powinieneś był kazać przynajmniej dwóm kobietom zadać bezpośrednie pytanie i po prostu zachować ciszę, jeśli on nie odpowiedział. Zadaj to pytanie drugi raz. Jeśli znów nie odpowie, podziękuj mu za jego czas i pokaż mu drzwi. Unikanie kobiet i odmowa interakcji to różne rzeczy.

Jeśli masz kobietę-menedżera masz jedną na jednej rozmowie z tą osobą. W bardziej prywatnym otoczeniu może zapytać bezpośrednio o niechęć do angażowania kobiet.

Myślę, że odpowiedź na to pytanie jest niezwykle oczywista i sam widzisz, że to jest po prostu przerzucanie pytania przez płeć**. Jak byś zareagował, gdyby odmówił interakcji z jakimikolwiek mężczyznami, a zamiast tego nalegał na interakcję tylko z kobietami? Czy czułbyś, że mógłbyś dobrze pracować z tą osobą? Czy czuł(a)by Pan(i), że ich zachowanie jest akceptowalne u współpracowników? Jeśli nie potrafisz zdecydowanie odpowiedzieć “tak” na oba te pytania, to dlaczego oczekujesz, że twoje współpracowniczki będą tolerowały?

Masz trochę szacunku dla kobiet w swojej firmie i nie zatrudniasz tego mężczyzny.

Z mojego doświadczenia jako programisty większość tworzenia oprogramowania może być wykonana wystarczająco dobrze przez osobę o przeciętnym poziomie umiejętności.1 Wytrzymałość techniczna jest wymogiem, ale nie odgrywa centralnej roli, której można by się naiwnie spodziewać.

Jedynym problemem o wyjątkowym znaczeniu, który musi zostać rozwiązany przez każdy nietrywialny oprogramowanie jest komunikacja, ponieważ nietrywialne oprogramowanie polega na komunikacji, a nietrywialne oprogramowanie jest produkowane przez podział pracy. Podział pracy w dużej mierze opiera się na komunikacji. Jeśli części nie będą dobrze współdziałać w procesie rozwoju, nie będą dobrze współdziałać w produkcie.

Prowadzi to bezpośrednio do mojej rady, aby nie zatrudniać nikogo z problemem komunikacji, nie mówiąc już o kimś wykazującym patologiczne zachowanie, które opisujesz.

Możesz nie mieć wyboru, jeśli jest tylko jeden programista z niezwykłymi umiejętnościami technicznymi potrzebnymi do rozwiązywania konkretnych problemów; ale moje doświadczenie w pracy z takimi osobami było nieprzyjemne. Mają one tendencję do psucia ducha zespołowego i zabawy w pracy, co ułatwia zespołowi wykonywanie zadań.

1 Przyznane, kilka problemów jest trudnych technicznie i wymaga wyjątkowo wykwalifikowanych programistów. Również projektowanie oprogramowania prawdopodobnie powinno być wykonywane przez kogoś, kto jest nieco jaśniejszy i bardziej wykwalifikowany niż przeciętny, głównie dlatego, że błędy projektowe są tak drogie.

Zwykle nie chciałbyś zatrudnić kogoś, kto z jakiegoś powodu nie rozmawia z kobietami. Albo kogoś, kto z jakiegoś powodu nie rozmawia z mężczyznami. Jeśli uważasz, że kandydat jest taką osobą, masz dwa wyjścia: Albo go nie zatrudnić. Albo od razu go spytaj. “Mam wrażenie, że unikasz rozmawiania z kobietami. Czyżby?” Może odpowiedź brzmi: “Tak, bo jestem strasznie nieśmiały”. Wtedy ty decydujesz, zależnie od odpowiedzi.

Istnieją kultury, w których mężczyźni nie mogą w ogóle rozmawiać z kobietami w miejscu pracy. Uważam, że takimi przykładami są ludzie z krajów arabskich lub Bliskiego Wschodu. Technicznie rzecz biorąc, może nie być legalne, aby firma nie zatrudniała kogoś z tego powodu, ponieważ byłaby to dyskryminacja ze względu na religię lub rasę. Jestem trochę zaskoczona, że nie widziałam już żadnych innych odpowiedzi, które by o tym wspominały.

Jak długo mieszka w Ameryce Północnej? Mieszkałam z człowiekiem, który powiedział mi, że gdy po raz pierwszy przeprowadził się do USA, musiał zmienić jakieś ustawienia na czyimś komputerze. Poszedł do biura i zmienił ustawienia, nie rozmawiając z nią wcale, bo uważał, że to profesjonalista. Później, kiedy został wezwany przez HR, zapewnił ich, że był profesjonalistą i nie odezwał się do niej ani słowem. Najwyraźniej w jego kraju mówienie do kobiet w miejscu pracy było nielegalne dla mężczyzn.

Tam, gdzie w pełni zgadzam się z innymi odpowiedziami na temat nie zatrudniania tej osoby, poszerzę trochę o to, co mógłbyś, a raczej (niestety) nie możesz zrobić, aby pomóc mu w poszukiwaniu pracy.

Możesz poczuć, że mając go na rozmowę kwalifikacyjną i zabierając mu sporo czasu, jesteś mu winien kilka rad na temat tego, nad czym musi pracować, aby poprawić swoje zmiany w pracy.

Może być wiele powodów jego zachowania, może być palantem, może cierpieć na zaburzenia w spektrum aspergerów/autyzmu i prawdopodobnie jest ich więcej.

To będzie zależało od jurysdykcji i kultury, ale w większości miejsc ryzyko związane z próbą pomocy przeważa nad korzyściami, które mogą wyniknąć z pomocy. Nawet jeśli naprawdę wiedziałbyś, co jest nie tak, bunt, który może pochodzić od tej osoby lub jej rodziny, może zrujnować (reputację i finanse) Twoją firmę.

Social media nie dbają o prawdę tylko o oskarżenia.

Możesz poprosić prawnika, aby przyjrzał się Twojej radzie i zagwarantował, że wygrasz każdą sprawę w sądzie, ale koszt każdej sprawy sądowej nie będzie mały i nadal może zaszkodzić Twojej reputacji.

W takim przypadku powinieneś po prostu wysłać standardową wiadomość z podziękowaniem za poświęcony mu czas i niestety poinformować go, że zdecydowałeś się na innego kandydata.

Nie widzę wystarczającego stresu w innych odpowiedziach - zapytaj o to Johna. Poznaj jego powody i dowiedz się, czy jest w stanie przeprowadzić wymaganą komunikację, czy też nie.

Niektóre z podanych tu odpowiedzi zakładają, że John uważa, iż “jestem zbyt fajny i biegły, by zapytać recepcjonistkę” i że nie porozumiewał się z kobietami, ponieważ jego motto brzmi: “Kobiety są głupie i nie szanuję ich”.

Może John uważał, że recepcjonistki mogą nie być świadome, że oczekuje się od niego wywiadu. Wyciągnął telefon (czy może laptop?) i skontaktował się z jedyną osobą w budynku, która na pewno wiedziała o jego przybyciu i jego przyczynach.

A może nie był pewien, jak podejść do powitania kobiet, które spotyka po raz pierwszy? Uściskał dłonie facetom, ale uścisk dłoni z kobietami wydawał się nieco niezręczny i postanowił to pominąć…

Z mojego własnego życia - nie rozmawiam przez telefon z ludźmi, których nie znam wystarczająco dobrze. Jeśli dasz mi numer telefonu i powiesz “zadzwoń do tej osoby i umów się na transfer danych”, po prostu tego nie zrobię.

Ludzie mogą uznać za dziwne, że przychodzę osobiście lub mailem zamiast dzwonić. Jeśli ktoś by o tym wspomniał w rozmowie kwalifikacyjnej, mógłbym wyjaśnić, że nie będę miał problemów z połączeniami między członkami zespołu, gdy tylko poznam swój zespół wystarczająco dobrze, ale że nigdy nie zadzwonię do klienta, którego nie znam dobrze i że nie wezmę tej pracy, jeśli będzie wymagała zadzwonienia do nieznajomych lub odebrania telefonu od nich.

Na zakończenie: Nie zakładaj, że “John nie rozmawia z kobietami”, może to “John powoli zaczyna rozmawiać z kobietami przez kilka pierwszych spotkań”. To ostatnie jest nadal problemem, jeśli chcesz, aby pracował z nowymi klientami, ale nie jest to problem w pracy z jego zespołem. Po prostu zapytaj i dowiedz się, czy może to zrobić, czy nie.

W tej odpowiedzi mam na myśli “twoją” kolektywną (jak w “twojej firmie”), ponieważ w nieedytowanym pytaniu jest oczywiste, że w dniu tego wywiadu OP nie był na miejscu, a więc jej postrzeganie tego wydarzenia wynika z wtórnego, zbiorowego doświadczenia.

Wydaje się, że opierasz swoją opinię na dwóch czynnikach:

1. John nie przedstawił się w jednym z paneli
2. Wysłał e-maila z informacją o tym, gdzie powinien się znaleźć.

Te dwa czynniki nie wzbudziłyby we mnie obaw i myślę, że możesz przeczytać o nich więcej, niż było.

Dalsze przemyślenia dotyczące tych dwóch czynników odpowiednio:

1. Spróbuj dowiedzieć się, czy wolontariuszka przedstawiła się, czy została zignorowana i czy inni ankieterzy się przedstawili. Kiedy jestem zdenerwowana podczas rozmowy kwalifikacyjnej, jeśli ktoś się mi nie przedstawił, ale wszyscy inni się przedstawili, mogę nie “wyciągać ręki” do tego wyjątku w tej chwili, a potem czuć się zbyt niezręcznie, aby to zrobić, kiedy ten moment minął i okazało się, że nikt nas nie przedstawi.
2. Emailowanie kontaktu w celu znalezienia wskazówek może być bardzo rozsądne i całkowicie niezwiązane z płcią recepcjonistki. Z mojej lektury Waszej PO wynika, że jest możliwe, że wysłałby on swój kontakt w celu znalezienia wskazówek niezależnie od tego, kto był w recepcji.

Kontynuując szczegóły podane w OP, moje odpowiedzi na pytania są takie, że w podobnych okolicznościach powinien Pan nadać małą wagę jego działaniom, ponieważ podejrzewam, że analiza jego działań może być nieco nietrafiona, więc powinien Pan wybaczyć Johnowi korzyści płynące z wątpliwości co do tego, że jego zachowanie jest dziwne i nie wysyłać od razu e-maila z puszką odrzucenia.

Raczej przypomniałbym sobie kandydata i zbadałbym te punkty; wydaje mi się to trochę dziwne, że panel nie zapytał Johna o to zachowanie w podanym przez Ciebie przypadku. Wiesz, dlaczego go nie zapytali?